ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ

Συμπολίτη-γείτονα,

Δεχόμαστε επίθεση στο ιερότερο όλων, την Κατοικία μας, και στο σύνολο της ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΜΑΣ.

Οι ανάλγητοι υπηρέτες της Τρόϊκα δεν πρόκειται να σταματήσουν εάν δεν κατασχεθούν όλες οι κατοικίες των Ελλήνων, με σκοπό να μας καταστήσουν πρόσφυγες στον τόπο μας.

Σήμερα ο γείτονας σου αύριο ΕΣΥ.

Σε καλούμε να συμμετάσχεις στην ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ , την ερχόμενη Τετάρτη και κάθε Τετάρτη στις 3:00 μ.μ. στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης.

Σημείο συνάντησης στο ισόγειο στις αίθουσες των Ειρηνοδικείων.

Πολίτες Κατά των Πλειστηριασμών.

Email: katatonplistiriasmon@gmail.com

Οι εξελίξεις επιταχύνονται

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Δύο γεγονότα της επικαιρότητας έρχονται να προστεθούν σε τόσα άλλα που συμβαίνουν γύρω μας και καταδείχνουν, ότι οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί και επιταχύνονται.

Έχουμε συνηθίσει στους αλλεπάλληλους εκβιασμούς από την πλευρά της τρόικας και των δανειστών, σε σημείο που να μην προκαλούν την παραμικρή εντύπωση, όπως και η τελική υποχώρηση των συνεργατών τους στη συγκυβέρνηση. Ωστόσο το «δράμα» που εκτυλίχθητε τις τελευταίες ημέρες, στο Παρίσι και την Αθήνα, για το πότε και με ποιες προϋποθέσεις θα επιστρέψει η τρόικα για να «αξιολογήσει» τα αναξιολόγητα, ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Αποτελεί ευθεία και απροκάλυπτη παρέμβαση στην εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, για να εκβιάσει τις εξελίξεις στην κατεύθυνση της οριστικής καθυπόταξης της Ελλάδας στο αποικιοκρατικό καθεστώς που της επιβλήθηκε. Και αυτό με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, είτε των γνωστών ολετήρων της συγκυβέρνησης, είτε των επίδοξων αντικαταστατών τους.

Το δεύτερο γεγονός, αν και φαινομενικά ασύνδετο με το πρώτο, στη πράξη λειτουργεί παράλληλα και σε συνδυασμό στην ανάδειξη του πλήρους αδιεξόδου που έχει δημιουργηθεί στο πολιτικό εποικοδόμημα της χώρας και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αναφέρομαι στις επαφές των κ. Σταθάκη και Μηλιού του ΣΥΡΙΖΑ στο Λονδίνο με στελέχη των περίφημων αγορών και τα πολιτικά αποτελέσματα που παρήχθησαν από αυτές.

Ανεξάρτητα ποια εκδοχή υιοθετήσει κανείς, αυτή του στελέχους του fund Capital, που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να οδηγήσει σε υποτιμητική κερδοσκοπία σε βάρος των ελληνικών ομολόγων, ή των άλλων υψηλόβαθμων στελεχών των «αγορών», που παραβρέθηκαν στις συναντήσεις, όπως αυτών της Bank of America, είτε άλλων παρευρισκομένων, έγινε φανερό, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως γυμνός από προγραμματικές θέσεις και επιχειρήματα, απέναντι στις «αγορές» και τον τρόπο που αυτές λειτουργούν. Και το ερώτημα που δημιουργείται είναι, τι νόημα έχουν τέτοιους είδους επαφές;

Ννικηφόρα δράση αποτροπής πλειστηριασμών

Στη πρώτη δυναμική και πολυπληθή παρουσία στο ειρηνοδικείο θεσσαλονίκης καταφέραμε να ακυρώσουμε τις διαδικασίες. Στο κάλεσμα συμμετείχαν πολιτικές οργανώσεις, κινήσεις πολιτών, ανένταχτοι πολίτες.
Ο αγώνας μας εναντια στους πλειστηριασμούς θα κλιμακωθεί. Ηδη κλείστηκε συνάντηση για δημιουργία συντονιστικού , αφου ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την άλλη Τετάρτη

Ανακοίνωση για την απεργία της 27-11-2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014

Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση της φερόμενης ως ελληνικής κυβέρνησης στα δικαιώματα ολόκληρου του ελληνικού λαού, τα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά σωματεία κήρυξαν πανελλαδική απεργία στις 27 Νοεμβρίου. Το πακέτο μέτρων που «πιέζονται» από την τρόικα να λάβουν οι δωσίλογοι πολιτικοί μας, «για το καλό μας» πάντα, έχει να κάνει με μια συνολική μεταρρύθμιση του Ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος, που φέρνει νέες μειώσεις συντάξεων και αυξήσεις ορίων ηλικίας, με την κατάργηση οποιουδήποτε περιορισμού στις ομαδικές απολύσεις, με τη θέσπιση του δικαιώματος «ανταπεργίας» (lock out) των εργοδοτών και με τη θέσπιση αυστηρών, απαγορευτικών όρων συνδικαλιστικής δράσης, που οδηγούν στην ουσιαστική κατάργηση της δυνατότητας απεργίας. Οι Βρούτσηδες, οι Γεωργιάδηδες, οι Μητσοτακαίοι, οι Σαμαροβενιζέλοι, οι Λοβέρδοι διαλαλούν ότι όλα αυτά τα μέτρα τα παίρνουν μέσα σε κλίμα διαβούλευσης και συναίνεσης με τους κοινωνικούς φορείς.

Στην πραγματικότητα η δοσίλογη συγκυβέρνηση του 20% που «κυβερνά» - υπό τις εντολές των δανειστών - καταστρέφοντας το υπόλοιπο 80% των πολιτών αυτής της χώρας, προσπαθεί τώρα να επιβάλει και την κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και του δικαιώματος στην απεργία!

Από την άλλη είναι δεδομένη η ανυποληψία των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος κυρίως των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που ενώ έχει αποδειχθεί πλήρως η αναποτελεσματική δράση τους, προβαίνοντας κατά καιρούς σε «ντουφεκιές» στον αέρα μέσα στην τελευταία τετραετία τι στιγμή που κατακρεουργείται ο ελληνικός λαός και καταργούνται τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματά του, αυτές ανερυθρίαστα παρουσιάζονται ως συνομιλητές των δωσίλογων τοποτηρητών των δανειστών και της Ε.Ε. Οι ίδιες ηγεσίες εδώ και δεκαετίες, στα δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια σωματεία, υπονομεύουν κάθε προσπάθεια συντονισμού της συνδικαλιστικής δράσης απ’ τα κάτω υπηρετώντας την πολιτική του «ευρωμονόδρομου». Η καλλιέργεια αυτής της λογικής της ανάθεσης στο συνδικαλιστή, για να μας λύσει τα προβλήματά μας, οδήγησε μια τουλάχιστον γενιά εργαζομένων στον «καναπέ» της αδράνειας και δυο γενιές συνδικαλιστών στον παραγοντισμό που έθρεψε τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Ποιος, έχων σώας τας φρένας, νους μπορεί να εμπιστευτεί σήμερα τους Παναγόπουλους και τους Τσουκαλάδες;

Παράλληλα το Καθεστώς μέσω των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης, επιβάλλει ένα συνειδησιακό πογκρόμ στους συμπολίτες μας, μέσα στο ζοφερό πλαίσιο της μνημονιακής επέλασης, προκαλώντας ισχυρά πλήγματα στην αξιοπρέπεια εργαζομένων και ανέργων, όπως επίσης και ένα γενικευμένο αίσθημα αυτό-ενοχοποίησης, καθώς εν τέλει η αδυναμία ανταπόκρισης στις οικογενειακές υποχρεώσεις θεωρείται από πολλούς ως προσωπική ανικανότητα και αχρηστία, οδηγώντας χιλιάδες συμπολίτες μας στα όρια της κατάθλιψης. Στην ουσία δημιουργούν μια νέα κουλτούρα μετάθεσης της ευθύνης για την αποτυχία αλλά και για την σωτηρία στα ίδια τα θύματα. Εμείς αυτό το άθλιο παιχνιδάκι τους δεν πρόκειται να το παίξουμε.

Κόντρα στην πιο άθλια προπαγάνδα των μισθοφόρων - του συστήματος - δημοσιογράφων και στην απολογητική της μνημονιακής βαρβαρότητας που σοβεί στην Πατρίδα μας, οφείλουμε σαν εργαζόμενοι, σαν Πατριώτες και Δημοκράτες να συμβάλλουμε άμεσα και πρακτικά στην κοινωνική, πολιτική οργάνωση και ανασυγκρότηση του κινήματος αντίστασης των εργαζόμενων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των αγροτών, της νεολαίας, των ανέργων, των ασφαλισμένων και των ανασφάλιστων, όλων των πολιτών που ορθώνουν το ανάστημά τους, αναδεικνύοντας τα πιο άμεσα και ζωτικά αιτήματα σε πρωτεύον πεδίο αναφοράς της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης.

Η πανελλαδική απεργία αποτελεί μια ευκαιρία, μέσα σε ένα ναρκοθετημένο περιβάλλον υπονόμευσης των αγώνων, ώστε οι εργαζόμενοι να εκφράσουν συντονισμένα το αγωνιστικό τους φρόνημα, να διευκολύνει κάθε εργαζόμενο ν’ ανοίξει συζήτηση για τις μορφές αντίστασης, γενικότερα για το συνδικαλιστικό κίνημα που έχουμε ανάγκη σήμερα και να θέσει τα πραγματικά άμεσα ζωτικά αιτήματα του ως προμετωπίδα και σημαία της αντίστασής του πέρα από τους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς και διλήμματα που βάζει ο κομματικοποιημένος συνδικαλισμός.

Αποτελεί μια ευκαιρία να εκδηλωθεί μια παλλαϊκή αντίδραση ενάντια στο κοινό εχθρό ολόκληρου του ελληνικού λαού που είναι η Κοινοβουλευτική χούντα και οι Ευρωπαίοι δυνάστες μας. Να αναδειχτούν τα ζητήματα που οι δήθεν «σωτήρες» μας και τα παπαγαλάκια τους, οι γραφειοκράτες αριστεροί και δεξιοί δεν πρόκειται ποτέ να αναδείξουν. Αποτελεί μια ευκαιρία να γίνει ξεκάθαρο σε όλους πως δεν υπάρχει έστω κι ένα εργατικό αίτημα που μπορεί να ικανοποιηθεί όσο η χώρα μας παραμένει δουλοπαροικία χρέους, όσο η εθνική μας ανεξαρτησία απεμπολείται από δανειακές συμβάσεις που τάχα «διαπραγματεύονται» οι δοσίλογοι, όσο μας κυβερνούν προδότες, όσο κυβέρνηση κι αντιπολίτευση αναγνωρίζουν την κατοχική δύναμη του χρέους.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι εργαζόμενοι κατανοούν, ότι το πατριωτικό τους καθήκον δεν είναι διάφορο των ταξικών αγώνων τους, αντίθετα, η διεκδίκηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Δημοκρατίας είναι προϋπόθεση για την υπεράσπιση και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους.

Το Ε.ΠΑ.Μ. καλλιεργεί τη λογική της Γενικής Πολιτικής Απεργίας διαρκείας. Βήμα το βήμα, άνθρωπο τον άνθρωπο, χώρο το χώρο δουλειάς, γειτονιά με γειτονιά, το ΕΠΑΜ αναδεικνύει την τακτική της λειτουργικής κατάληψης των μέσων και των χώρων εργασίας από τους ίδιους που τα δουλεύουν, σε όφελος του λαού και των οικογενειών τους, σαν βασική πλευρά του νέου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που οφείλουμε να δώσουμε στις σύγχρονες συνθήκες. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, να αφουγκραστούν τις πραγματικές ανάγκες των καιρών, να ανατρέψουν τις δωσίλογες ηγεσίες στα συνδικάτα και να προχωρήσουν μαζί με όλο το Λαό στη γενικευμένη αντεπίθεση απέναντι στις δυνάμεις του καθεστώτος, με τη διοργάνωση της ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ με καταλήψεις σε κάθε χώρο δουλειάς.

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε οφείλουμε να αγωνιζόμαστε με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο για τα δικαιώματα που ρίχνονται εν μια νυκτί στον μνημονιακό Καιάδα, για ένα κοινωνικό κράτος που διαλύεται στέλνοντας στην απελπισία χιλιάδες συμπολίτες μας, να αγωνιζόμαστε για να τιμήσουμε τους προγόνους μας που με το αίμα τους μας παρέδωσαν τις κατακτήσεις των αγώνων τους που οφείλουμε να μεταβιβάσουμε στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας, σήμερα οφείλουμε να αγωνιζόμαστε για τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.

Απεργούμε, στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στην πολιτική του καθεστώτος, που κατεδαφίζει τις ζωές μας, την πατρίδα και το βιός μας και τα ξεπουλάει στους τοκογλύφους ως υλικά οικοδομών και οικόπεδα.


ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ Ε.ΠΑ.Μ.
ΑΘΗΝΑ 26-11-2014

Εν Μέσω Διαπραγμάτευσης

του Γιάννη Σιδέρη

Και πάλι η χώρα βρίσκεται σε κομβικό σημείο. Για ακόμη μια φορά εκκρεμεί η έλευση της τρόικα και η «δόση» είναι στον αέρα. Άλλη μια «σκληρή διαπραγμάτευση» μεταξύ δανειστών και κυβερνώντων βρίσκεται εν εξελίξει. Και πάλι στο προσκήνιο οι «μεταρρυθμίσεις» που έχουμε ως χώρα δεσμευτεί να ολοκληρώσουμε.

Το τι θα ακούσουμε για άλλη μια φορά δεδομένο. Μετά από τόσες θυσίες του λαού, τώρα που φτάνουμε στο τέλος, να κάνουμε πίσω;

Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ασφαλιστικό, ομαδικές απολύσεις, όλα είναι στον αέρα. Η τρόικα φαίνεται αμετακίνητη και η ελληνική (;) κυβέρνηση δείχνει ανήμπορη να αντισταθεί. Το παιχνίδι χιλιοπαιγμένο. Τελευταία στιγμή, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η τρόικα θα υποχωρήσει σε κάποια σημεία ενώ κάποια άλλα ηπιότερα από αυτά που εντέχνως διαρρέουν θα περάσουν εν μέσω κραυγών περί χρεοκοπίας της χώρας!

Ωστόσο, όσο η αγωνία παραμένει για την έλευση των δανειστών, η κυβέρνηση κατέθεσε τον...
προϋπολογισμό στην βουλή και μάλιστα μονομερώς! Έψαχνα μήπως και βρω αυτά που είχε εξαγγείλει ο Σαμαράς στην ΔΕΘ περί μείωσης ΕΝΦΙΑ μα πουθενά. Αντίθετα, έχουν προϋπολογίσει πλεόνασμα που θα προκύψει, από τι άλλο, από αύξηση φόρων με ταυτόχρονη μείωση των δημοσίων δαπανών. Σίγουρη και δοκιμασμένη συνταγή.

Και οι πολίτες;

Μα η στόχευση των δανειστών με την πίεση που ασκεί, δεν είναι ούτε ούτε οι σαμαροβενιζέλοι που έτσι κι αλλιώς είναι αναλώσιμοι, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι προ των πυλών της εξουσίας. Είναι ο ίδιος ο λαός!

Και το θέμα δεν είναι ότι πρόκειται για προσπάθεια χειραγώγισης. Είναι ένας ωμός εκβιασμός! Ένας εκβιασμός του λαού!

Για του λόγου το αληθές:

Ωµή οµολογία περί… αδιαφορίας της Ε.Ε. για τα δικαιώµατα των Ελλήνων απέστειλε ως απάντηση -στις 30 Οκτωβρίου- στον Λεωνίδα Χρυσανθόπουλο, πρέσβη επί τιµή και µέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επίτροπος Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας (σσ: πρώην επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων) Γιούρκι Κατάινεν.

Είχε προηγηθεί ανοιχτή επιστολή του πρώτου -στις 22 Σεπτεμβρίου- µέσω της οποίας ο πρέσβης καυτηρίαζε εντόνως την -προ εβδομάδων- προκλητική απάντηση του Επιτρόπου σε ερώτηση ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά µε το ίδιο θέµα, την έκθεση δηλαδή του ΟΗΕ, η οποία αναφερόταν στην προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα µας, ως απόρροια της εφαρμογής των µμέτρων λιτότητας.

Τι απάντησε ο Επίτροπος;

Ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κος Juri Katainen και πρώην Πρωθυπουργός της Φινλανδίας, έδωσε μια καταπληκτική απάντηση στις 17 Σεπτεμβρίου, που με λίγα λόγια έλεγε ότι για τα Κράτη-Μέλη που βρίσκονται σε καθεστώς μνημονίου δεν ισχύει ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. γιατί τα μνημόνια αποτελούν διμερείς πράξεις μεταξύ Ελλάδος και δανειστών της και όχι ενωσιακό δίκαιο. Συγκεκριμένα ανέφερε τα εξής: «….Όσον αφορά, ωστόσο, τα προγραμματικά έγγραφα, δεν πρόκειται για ενωσιακό δίκαιο, αλλά για μέσα που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της. Υπό την έννοια αυτή δεν μπορεί να γίνει επίκληση του Χάρτη, ενώ στην Ελλάδα εναπόκειται να εξασφαλίσει την τήρηση των υποχρεώσεων της, όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα».

Και αντί να γίνει θέμα η δήλωση αυτή τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, επικράτησε μια εκκωφαντική σιωπή. Μια σιωπή της αδιαφορίας για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μια σιωπή ένοχη για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές που επιβάλλονται στους λαούς με ωμούς εκβιασμούς.

Πλησιάζουμε τα πέντε χρόνια μνημονίων. Θυμάστε για ποιόν λόγο επιβλήθηκαν; Μα για το χρέος! Σε πιο σημείο βρίσκεται τώρα το χρέος; Σαφώς έχει αυξηθεί παρά το περίφημο PSI του Βενιζέλου όπου μπήκε πάτος στο βαρέλι!

Και οι δανειστές δεν έχουν σκοπό να «κάψουν» αυτό το χαρτί. Αντίθετα, θα το χρησιμοποιήσουν για να έχουν την χώρα συνεχώς υποτελή!

Ο λαός πια, έχει όλα τα στοιχεία εκείνα που χρειάζονται για να αντιληφθεί ότι η χώρα έχει παραδώσει την εθνική της κυριαρχία στα χέρια τοκογλύφων και μάλιστα αδίστακτων! Όσο και αν προσπαθήσουν να τον τρομοκρατήσουν, να τον εκβιάσουν, να τον χειραγωγήσουν, βιώνει όλο και περισσότερο την εξαθλίωση και, κυρίως, την απώλεια ακόμη και αυτής της αξιοπρέπειάς του!

Και δεν θα αργήσει η ώρα που θα γκρεμιστούν όλα αυτά τα στερεότυπα που μας επικοινωνούν ξένοι και ντόπιοι λάτρεις της «Ευρωπαϊκής πορείας» της χώρας!

Και τότε, όλοι αυτοί που τώρα κρατούν την τύχη της χώρας στα χέρια τους, θα ψάχνουν να κρυφτούν!

*Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ.

Κάλεσμα για αποτροπή πλειστηριασμών

ΚΑΛΕΣΜΑ

Πατριώτες δημοκράτες Θεσσαλονικείς

Είναι κοινός τόπος για όλους μας ότι δεν διαβιούμε σε ευνομούμενη πολιτεία. Η πατρίδα μας βρίσκεται σε κατοχή υπο την εποπτεία του τριμελούς οργάνου των “δανειστών”. Η κατάλυση των συνταγματικών εγγυήσεων για την δικαστική προστασία, την δίκαιη κατανομή φορολογικών βαρών, την προστασία της ιδιοκτησίας, της εργασίας, της οικογένειας και των ευπαθών κοινωνικών ομάδων υλοποιείται μεθοδικά εδώ και τέσσερα χρόνια.
Η πτώση του ΑΕΠ κατά 30% και την ανεργία να αγγίζει το 50%. Η απαξίωση της εργασίας με συρρίκνωση των εισοδημάτων πάνω από 50%. Η πλήρης οικονομική απαξίωση της κινητής και ακίνητης δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Η ληστρική υπερφορολόγηση. Η πλήρης απουσία προνοιακών παροχών και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Όλα αυτά τα μεγέθη υποδηλώνουν τόσο την ολική καταστροφή της οικονομίας που λειτουργεί πλέον σε συνθήκες αποπληθωρισμού, όσο και την διάλυση του κοινωνικού ιστού με την αύξηση των θανάτων και αυτοκτονιών, την τραγική μείωση των γεννήσεων , την αύξηση των ψυχικών και καρδιακών νόσων, της μετανάστευση, της πορνείας, του τζόγου, των ναρκωτικών, του αλκοολισμού, κ.α.
Η μοναδική μέριμνα που έχουν επιδείξει οι δοσίλογες κυβερνήσεις των μνημονίων είναι η διάσωση των τραπεζών (με τη συνεχή χρηματοδότηση ) και η διασφάλιση των συμφερόντων των “δανειστών”.
Από τις τελευταίες πράξεις του δράματος που βιώνουμε, έχουν αρχίσει να παίζονται τώρα με την εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού λαού αντί πινακίου φακής. Η αναμενόμενη κατάργηση προστασίας της πρώτης κατοικίας, με την επικείμενη έλευση του νέου κώδικα πολιτικής δικονομίας για την εκπλειστηρίαση περιουσιών με συνοπτικές διαδικασίες είναι προ των πυλών.

ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να συμπράξουμε σε αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ παρακολουθώντας αμέτοχοι.

Παίρνουμε την σκυτάλη από τους αγωνιζόμενους συμπολίτες μας στην Κρήτη, την Πάτρα, τα Ιωάννινα, τον Βόλο και στοιχιζόμαστε μαζί τους. Σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε ειρηνοδικείο , όλοι μαζί μια γροθιά.

ΚΑΛΟΥΜΕ κάθε δημοκράτη πολίτη, την τοπική αυτοδιοίκηση, συλλόγους και φορείς της πόλης, κάθε συλλογικότητα σε συγκέντρωση διαμαρτυρία στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, στο Δικαστικό Μέγαρο, την Τετάρτη 26 Νοέμβρη 2014 και ώρα 15:00 Να αποτρέψουμε επικείμενους πλειστηριασμούς και να συντονίσουμε την κλιμάκωση του αγώνα .

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ

Ο Δ. Καζάκης στα Καλάβρυτα — Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Τρώει κοψίδια, στύβει τη χώρα

Ο «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» ή «Χλαμύδας» και οι πιέσεις για γερμανικές μπίζνες με φθηνά εργατικά χέρια στα σκουπίδια, την ενέργεια και το νερό

Τρία χρόνια συμπληρώνει στην Ελλάδα ο «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» ή «Χλαμύδας», το μακρύ χέρι της καγκελαρίου στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο «Ελ Ντοράντο» της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τρία χρόνια επαφών, παρασκηνίου, κρασοκατάνυξης και κατανάλωσης κοψιδιών, με στόχο να «ψήσει» εκείνους τους ως έτοιμους από καιρό εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα, ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια για το τι χρειάζονται οι δήμοι και οι περιφέρειες για να γίνουν πλήρως εκπαιδευμένοι «γερμανικοί ποιμενικοί».

Όπου «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» και «Χλαμύδας» είναι ο κατά κόσμον Χανς Γιόακιμ Φούχτελ, ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, η προσωποποίηση της ελληνογερμανικής συνεργασίας για τις γερμανικές μεταρρυθμίσεις στην Αυτοδιοίκηση.

Ο Χανς Γιόακιμ Φούχτελ απέκτησε τα παρατσούκλια στη Γερμανία και την Ελλάδα λόγω του κιτσάτου στιλ και των αντίστοιχης αισθητικής ιδεών του.

«Καμηλιέρη» τον ονόμασαν στην πατρίδα του γιατί, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, διοργάνωσε το 1992, κατ’ εντολή του Χέλμουτ Κολ, καμηλοδρομίες στο Βερολίνο με στόχο την προσέλκυση Αράβων επενδυτών.

«Φούχτουλο» ή «Φουχτουλάκη» τον αποκαλούν στην Ελλάδα κάποιοι πρόθυμοι για όλα εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, μετά το 20ό καρτούτσο ρετσίνας ή το 20ό καραφάκι τσίπουρου.

«Χλαμύδα» τον έβγαλαν για την – επιτομή του κιτς – πρόταση που λέγεται ότι έκανε στον Γιώργο Καμίνη και τον άφησε ενεό. Ο μίστερ Ελληνογερμανική Συνεργασία τού πρότεινε να φορέσουν αρχαιοελληνικές χλαμύδες και να πάνε όλοι μαζί στην Αρχαία Ολυμπία για να συναντήσουν Γερμανούς δημάρχους, με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας.

Αυτή, βέβαια, είναι η μια πλευρά του Χανς Γιόακιμ Φούχτελ, η γραφική. Που, αν και ξεπερασμένη, προσελκύει και γοητεύει κάποιους κολλημένους από τους λεγόμενους τοπικούς άρχοντες που αρέσκονται ακόμα στην πολιτική του «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το ‘‘Φούχτελ’’ μου». Γιατί υπάρχει και η άλλη πλευρά. Εκείνη που υπηρετεί μια συγκεκριμένη ατζέντα με μια συγκεκριμένη στρατηγική και μοναδικό στόχο να προωθήσει τις γερμανικές μπίζνες στα σκουπίδια, την ενέργεια και το νερό. Με στόχο τη μεταφορά γερμανικής τεχνογνωσίας στο πώς να εξασφαλίζεις φτηνά εργατικά χέρια, στο πώς να ιδιωτικοποιείς τα πάντα στο όνομα της μεταρρύθμισης των αυτοδιοικητικών δομών.

Το ΤΑΙΠΕΔ ξεπούλησε παράνομα το «Ελληνικό» και η αντιπολίτευση το... διαπίστωσε!

Η σπουδή με την οποία το ΤΑΙΠΕΔ προχώρησε στην υπογραφή της σύμβασης για την παραχώρηση του φιλέτου του Ελληνικού στη Lamda Development του Ομίλου Λάτση, καταμαρτυρεί την πρόθεση δημιουργίας τετελεσμένων. Η παραχώρηση οριστικοποιήθηκε πριν ολοκληρωθούν οι προβλεπόμενες νομικές διαδικασίες, έναντι εξευτελιστικού τιμήματος.

Η πασιφανής στόχευση της κυβερνώσας συμμορίας να ξεπουλήσει «όσο-όσο» τη δημόσια περιουσία –εξυπηρετώντας ταυτοχρόνως συμφέροντα της εγχώριας οικονομικής ελίτ– είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Όμως, αυτό που θα περίμεναν οι πολίτες από την αντιπολίτευση είναι η μη αναγνώριση αυτής της διαδικασίας στο σύνολό της. Αντί να... διαπιστώνει το ξεπούλημα «μηρυκάζοντας» φληναφήματα περί σκανδάλων και αναπαράγοντας την αμφισβήτηση του –κατά περίπτωση– τιμήματος, να δηλώσει ρητά και κατηγορηματικά, ότι η δημόσια περιουσία ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ! Και επιπλέον να θέσει ως πρωταρχικό αίτημα και δέσμευση τη διάλυση /κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και την επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα των περιουσιακών στοιχείων που έχουν περιέλθει στην κυριότητά του. Αυτή η πολιτική στάση, θα ήταν όντως ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, με κατεύθυνση την ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος!

Το Ε.Πα.Μ θεωρεί ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, αυτό που αποτελεί αδήριτη ανάγκη, είναι ο ίδιος ο λαός μονιασμένος και ενωμένος, να πάρει στα χέρια του τις τύχες της χώρας, αποτρέποντας το ξεπούλημα της πατρίδας μας!

Το Γραφείο Τύπου
Αθήνα 18/11/2014

Ουτοπία η ανατροπή;

Του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ήδη από την άνοιξη των πλατειών του 2011 το σύνθημα για ανατροπή συγκλόνιζε για πολύ καιρό ολόκληρη την Ελλάδα, μέχρι που οι εκλογές του Ιουνίου του 2012 έβαλαν σε «τάξη» τα πράγματα και η «κανονικότητα» -με νέους όρους βέβαια- επανήλθε στο πολιτικό στερέωμα της χώρας. Το αίτημα υποχώρησε σταδιακά, και από τους νέους επίδοξους κυβερνήτες μετατράπηκε σε αυτό της κυβέρνησης της «Αριστεράς», που υποτίθεται θα έφερνε την πολυπόθητη ανατροπή.

Ωστόσο το διάστημα που μεσολάβησε φάνηκε καθαρά ότι για «ανατροπή» ο καθένας είχε διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του. Για άλλους το μόνο που ενδιέφερε ήταν να ανατραπεί τότε η κυβέρνηση Παπανδρέου, για άλλους να βγει το δικό τους κόμμα μπροστά. Γι’ αυτό δεν έγινε δυνατό να υπάρξει μια κοινή πλατφόρμα και πολιτική συμφωνία -έστω και ετερόκλητων δυνάμεων-, που θα οδηγούσαν τα πράγματα σε μια εκ βάθρων αλλαγή. Έτσι οι εκλογές του Ιουνίου 2012 λειτούργησαν καταλυτικά στην οριστική διάλυση του αυθόρμητου εν πολλοίς κινήματος των πλατειών και τον εγκλωβισμό των περισσοτέρων στο γνωστό κοινοβουλευτικό παιχνίδι. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας οδηγήθηκε σταδιακά στην απογοήτευση, την παραίτηση και την ιδιώτευση, ενώ ένα άλλο στην προσμονή της κυβέρνησης της «Αριστεράς», δίνοντας την ευκαιρία στους καθεστωτικούς να βγάζουν προκλητικά τη γλώσσα και να προσπαθούν να μας πείσουν για το ανυπέρβλητο και την αδυναμία οποιασδήποτε διαφορετικής προοπτικής.

Παρ’ όλα αυτά, με τις αντικειμενικές συνθήκες να γίνονται ολοένα και χειρότερες για την ...
αξιοπρεπή επιβίωση της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού, το αίτημα της ανατροπής δεν έσβησε εντελώς. Μεμονωμένοι πολίτες, συλλογικότητες και μικρότερα πολιτικά σχήματα εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να παλεύουν με όραμα την ανατροπή του καθεστώτος δουλοπαροικίας του χρέους, της ξένης εξάρτησης και την αποκατάσταση μιας πραγματικής Δημοκρατίας στη χώρα.

Πιο Επίκαιρο παρά ποτέ το Νόημα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

1973 – 2014. Σαράντα ένα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Από τότε που το αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα κορύφωσε την αντίσταση του λαού μας απέναντι στο φασιστικό καθεστώς της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ενώνοντας την κοινωνία κάτω από το σύνθημα με την παλλαϊκή απήχηση:

«ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Η μεγαλειώδης εξέγερση του 1973, παρ’ότι τελείωσε με την αιματηρή εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο, σήμανε και την αρχή του τέλους της αμερικανοκίνητης χούντας, που ολοκλήρωσε το καταστροφικό της έργο με την προδοσία στην Κύπρο.

Αν και κάποιοι από τους μετέχοντες στην εξέγερση του Πολυτεχνείου στην συνέχεια, όχι μόνο δεν τίμησαν αλλά πρόδωσαν τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν, οι μέρες εκείνες του Νοεμβρίου του ’73 ανέδειξαν τον διαχρονικό αγώνα του ελληνικού λαού για Κοινωνική Απελευθέρωση, Λαϊκή Κυριαρχία, Εθνική Ανεξαρτησία και την δίψα για την εγκαθίδρυση της πραγματικής Δημοκρατίας στον τόπο μας.

Σήμερα, μετά από 40 χρόνια «μεταπολίτευσης», η Ελλάδα κι ο λαός της βρίσκονται σε χειρότερη θέση και τα παλλαϊκά αιτήματα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου αναβιώνουν πιο επίκαιρα παρά ποτέ.

Η νέα χούντα, με κοινοβουλευτικό μανδύα αυτή την φορά, έχει αποδεχτεί πλήρως το καθεστώς κατοχής που μας έχει επιβληθεί από υπερεθνικούς οργανισμούς ενώ, μέσα στο παραλήρημα ενδοτισμού και δωσιλογισμού που την χαρακτηρίζει, δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει το καταστροφικό της έργο. Παραδίδει ολόκληρη την χώρα στις ορέξεις των τοκογλύφων - δανειστών και των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποικία, εξαθλιώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του λαού και οδηγώντας σε μεγαλύτερη εθνική καταστροφή τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.

Επί 4 χρόνια τώρα σπεύδει να καταστείλει οποιαδήποτε ενέργεια ενέχει την δυναμική του λαϊκού ξεσηκωμού. Η πρόσφατη καταστολή των φοιτητών από τους πραιτωριανούς του κατοχικού καθεστώτος μαρτυρά τον τρόμο που διακατέχει το κυβερνητικό μόρφωμα μπροστά στην αναβίωση των παλλαϊκών απαιτήσεων που γέννησε η εξέγερση το 1973. Με την ίδια και χειρότερη μορφή καταστολής θα αντιμετωπίζεται οποιαδήποτε μεμονωμένη προσπάθεια αντίστασης στους δυνάστες, αν δεν προσλαμβάνει παλλαϊκά χαρακτηριστικά.

Το ΕΠΑΜ καλεί τον ελληνικό λαό να διαισθανθεί βαθιά το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και να συμμετέχει μαζικά στην πορεία την Δευτέρα 17/11, μετατρέποντας τον επετειακό χαρακτήρα του φετινού εορτασμού σε Παλλαϊκή Αντίσταση, ικανή να αποτελέσει με την σειρά της την αρχή της πτώσης του φαύλου καθεστώτος του δωσιλογισμού και της υποτέλειας.

Τιμώντας τους νεκρούς και τους αφανείς αγωνιστές του Νοεμβρίου 1973, ο λαός μας πρέπει συντεταγμένα να διεκδικήσει την ελευθερία του από το τυραννικό καθεστώς με εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, επικαιροποιώντας τις παλλαϊκές απαιτήσεις της εξέγερσης του Πολυτεχνείου:

Εθνική Ανεξαρτησία

Λαϊκή Κυριαρχία

Κοινωνική Απελευθέρωση

Με Πίστη στον Αγώνα του Λαού μας για Δημοκρατία.

15/11/2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.

Σχόλιο του γραφείου Τύπου του Ε.Πα.Μ. - Απίστευτη βαρβαρότητα σε βάρος των φοιτητών!

Το κατοχικό κράτος έδειξε και πάλι το αληθινό πρόσωπό του. Δεν υπάρχει κανένας πολίτης αυτής της χώρας πλέον, που να μην βλέπει τις ομοιότητες μεταξύ του σημερινού καθεστώτος, μ΄ εκείνο των συνταγματαρχών. Χθες, λίγες μόνο μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου είδαμε και πάλι στους ίδιους φυσικούς χώρους αλλά και σε άλλα ακαδημαϊκά ιδρύματα, την πάγια απάντηση του καθεστώτος στους φοιτητές που αντιτίθενται στις καταστροφικές -για ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα-πολιτικές επιλογές των κυβερνώντων.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο καταδικάζει κατηγορηματικά αυτή τη νέα επίδειξη απίστευτης βαρβαρότητας προς τους φοιτητές της χώρας που αν μη τι άλλο, έκαναν το προφανές:αποφάσισαν να δείξουν δυναμικά την διαφωνία τους στο κράτος. Το δόγμα της επιβολής της «σταθερότητας», «νομιμότητας», «τάξης» και της «ασφάλειας» που προβάλλει το καθεστώς ως δικαιολογία για την βία που εκφράζει, θυμίζοντας παλαιότερες σκοτεινές μέρες της ιστορίας αυτού του Λαού, δεν πείθει κανέναν πολίτη πλέον. Καμιά απελπιστική προσπάθειά τους, δεν είναι δυνατόν να αποκρύψει την παταγώδη αποτυχία του καθεστώτος σε κάθε τομέα και θεσμό της επικράτειας και κανένα μέτρο καταστολής δεν πρόκειται να σταματήσει το μαζικό κίνημα αντίστασης που γεννιέται και μεγαλώνει καθημερινά μέσα στο Λαό μας.

Προειδοποιούμε την κυβερνώσα συμμορία ότι κάθε χτύπημα στα νεανικά κορμιά των παιδιών μας, αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς το εδώλιο του κατηγορουμένου.

Ας είναι βέβαιοι ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα πληρώσουν για τα εγκλήματα τους.
Το κύμα της λαϊκής αγανάκτησης φουσκώνει, κι αυτή τη φόρα δεν θα γλυτώσουν.

Το Γραφείο Τύπου
Αθήνα 14/11/2014

Οι δέκα λόγοι που καθιστούν το χρέος παράνομο και καταχρηστικό

Του Όθωνα Κουμαρέλλα

Με αφορμή την ημερίδα για το χρέος και τις τράπεζες που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή 9 Νοέμβρη 2014 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο -που δεν προσκληθήκαμε- και στην οποία ακούστηκαν διάφορες απόψεις, είναι χρήσιμο, να «φρεσκάρουμε» λίγο τη μνήμη μας, και να καταθέσουμε τη δική μας καθαρή θέση για άρνηση αναγνώρισης του χρέους και τη μονομερή από την πλευρά μας διαγραφή του, όπως κατά καιρούς έχει αυτή εκφραστεί και αιτιολογηθεί πλήρως στα επίσημα κείμενα του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου.

Πολλοί και μόνο στο άκουσμα της φράσης περί μονομερούς διαγραφής του χρέους εξανίστανται, αφού θεωρούν, ότι με την άρνηση αναγνώρισης και παύσης της αποπληρωμής του χρέους από την πλευρά της Ελλάδας, θα προχωρήσουμε σε μια παράνομη και επί της ουσίας «ανήθικη» πράξη απέναντι σε αυτούς που μας δάνειζαν. Μια παράνομη κι ανήθικη πράξη άρνησης ανταπόκρισης στις υποχρεώσεις μας, που θα μας οδηγήσει στη διεθνή κατακραυγή, στην απομόνωση και τελικά σε μεγαλύτερα δεινά.

Άλλοι, πάλι, θεωρούν μια τέτοια εξέλιξη, αναγκαία μεν, αλλά αδύνατη κάτω από τις διαμορφωμένες συνθήκες.

Όσοι βέβαια ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, πέραν από τους κυβερνητικούς που έχουν τους ιδιοτελείς λόγους τους, είτε δεν γνωρίζουν τα πράγματα και αντιδρούν αυθόρμητα, είτε παρασυρόμενοι από τον συρμό και την ασύστολη προπαγάνδα, αδυνατούν να κατανοήσουν τι πραγματικά συμβαίνει με το ελληνικό χρέος.
Η συσκότιση των πάντων γύρω από τη δημιουργία του χρέους και του τρόπου που αυτό εξελίχθηκε έχει ακριβώς αυτό το σκοπό. Τη δημιουργία σύγχυσης και την απονεύρωση οποιασδήποτε αντίδρασης στις ακολουθούμενες πολιτικές. Πολύ περισσότερο που στο «παιγνίδι» του ελληνικού χρέους εμπλέκονται είτε άμεσα, είτε έμμεσα Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες και πολιτικοί.

Μας πάνε σε πόλεμο;

του Δημήτρη Καζάκη

Τα σύννεφα πυκνώνουν πάνω από την Ελλάδα και την Κύπρο. Είναι φανερό ότι ζούμε μια ιδιαίτερη κλιμάκωση προκλήσεων της Τουρκίας, που ευνοεί η πολιτική κατευνασμού και ενδοτισμού των κυβερνώντων Ελλάδας και Κύπρου. Που θα καταλήξει; Πολύ φοβόμαστε ότι εγκυμονείται πολεμικό επεισόδιο στον Ελλαδικό χώρο από μεριάς της Τουρκίας. Ο ξένος παράγοντας ήδη νίπτει τας χείρας του, συστήνοντας "αυτοσυγκράτηση" και "συνομιλίες". Ιδανικές οι συνθήκες για να εξάγει ο Ερντογκάν την κρίση του εναντίον του πιο εύκολου αντιπάλου στην περιοχή, την Ελλάδα και την Κύπρο.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Πρώτα είχαμε το ερευνητικό σκάφος Μπαρμπαρός, το οποίο συνοδευόμενο από τουρκικά πολεμικά εισήλθε στο οικόπεδο 3 της Κυπριακής ΑΟΖ, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα. Ποια ήταν η αντίδραση της κυπριακής και ελληνικής πλευράς. Ουσιαστικά καμία. Μόνο χλιαρές δηλώσεις διαμαρτυρίας, χωρίς καμιά διπλωματική και στρατιωτική κίνηση ανάλογη με τη σοβαρότητα του θέματος.

Τι θα έπρεπε να γίνει

Θυμίζουμε απλά ότι σε τέτοιες περιπτώσεις τα σοβαρά κράτη που ξέρουν να υπερασπίζονται τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, κινούνται σε τρία επίπεδα. Σε επίπεδο στρατιωτικό κινητοποιώντας δυνάμεις αντίστοιχες μ' αυτές που εισήλθαν στην περιοχή ώστε να υπάρξει έντονη "παρουσία σημαίας" στην περιοχή παραβιάσεων ώστε να μην υπάρξει τετελεσμένο. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να το κάνει η Κύπρος με συνδρομή της Ελλάδας. Δεν το έκανε.

Σε διπλωματικό επίπεδο θα έπρεπε να κληθούν οι πρεσβευτικές αρχές της Τουρκίας για επίδοση επίσημης διαμαρτυρίας. Κι αν συνεχιστούν οι προκλήσεις

Γιατί η αντιπολίτευση δεν ρίχνει την κυβέρνηση εδώ και τώρα;

του Σταύρου Κατσούλη*

Θυμάται κανείς το αίτημα που έκανε δημόσια ο Alexis στις 13 Σεπτεμβρίου 2014 στην ομιλία του στο Βελλίδειο; Όχι; Δεν πειράζει. Θα σας το θυμίσω εγώ τώρα: «Εκλογές χθες» ήταν το αίτημα του. Μάλιστα. Από τότε, έχουν περάσει ακριβώς 59 μέρες και κάτι ώρες. Και για να έχω κάποια βάση για τα πράγματα που θα αναφέρω στην συνέχεια, υπολογίζω επίσης για αυτήν την περίοδο τα εξής: Τουλάχιστον 100 αυτοκτονίες που δια νόμου πλέον, δεν αναφέρονται στα ΜΜΕ.
Να πούμε και πόσους, άντε 100 θανάτους σε νοσοκομεία από έλλειψη γιατρών και υλικών, καμιά εκατοστή τουλάχιστον πλειστηριασμούς, χιλιάδες εξώσεις από σπίτια, απολύσεις από εταιρείες που κλείνουν, εκατοντάδες λουκέτα σε μαγαζιά, χιλιάδες επί χιλιάδων συσσίτια, χιλιάδες διακοπές ρεύματος και νερού. Και ας μην αναφέρουμε εδώ την σφαγή που γίνεται με τον ΕΝΦΙΑ, και τα υπόλοιπα χαράτσια, το άδειασμα των ταμείων ασφάλισης, οι περαιτέρω μειώσεις σε όλα, τα ξεπουλήματα της δημόσια περιουσίας κλπ.
Η αλήθεια που θα πρέπει να κατανοήσει ο οποιοσδήποτε ασχολείται με τα πολιτικά, είναι ότι ο πολιτικός χρόνος στην Ελλάδα της Ευρωχουντοκατοχής, έχει κόστος. Τρομαχτικό κόστος. Κάθε μέρα που περνά, μεταφράζεται σε αύξηση των θανάτων, αύξηση της ανεργίας, αύξηση του ιδιωτικού και δημοσίου χρέους και γενικά αύξηση κάθε αρνητικού μεγέθους της οικονομίας και της κοινωνίας. Τι θα έπρεπε να βγάζει κανείς ως συμπέρασμα από αυτή την αλήθεια; Το εξής θεμελιώδες: Η πορεία που έχει πάρει η χώρα σήμερα, πρέπει να αλλάξει ΑΜΕΣΩΣ. Κι όχι για κάποιον ιδεολογικό λόγο, ή απλά κάποια καθαρά πολιτική στόχευση, αλλά καθαρά για να σταματήσει επιτέλους η καταστροφικότερη περίοδος που είχε ποτέ η χώρα από την κατοχή του '40.

Διευρύνεται το Μέτωπο αντίστασης κατά των πλειστηριασμών

Χθες Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014 εκατοντάδες πολίτες σε πολλά Ειρηνοδικεία παντού στην Ελλάδα, με την ενεργή τους παρέμβαση εμπόδισαν για ακόμα μια φορά τους προγραμματισμένους πλειστηριασμούς.

Ενάμιση χρόνο μετά από την πρώτη κινητοποίηση ενάντια στους πλειστηριασμούς με πρωτοβουλία του Ε.ΠΑ.Μ. στο Ηράκλειο της Κρήτης, χθες το κίνημα απλώθηκε, στην Κέρκυρα, στον Βόλο, στον Πειραιά, στο Ήλιον, στη Νέα Ιωνία, στο Χαλάνδρι, στην Καλλιθέα, στο Ηράκλειο, στο Ρέθυμνο, στα Χανιά, στις Μοίρες, στον Πύργο, στο Καστέλι, με εκατοντάδες πολίτες που έδωσαν το παρόν τους και ακύρωσαν τους πλειστηριασμούς.

Μαζί με το Ε.ΠΑ.Μ. στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν ενεργά δεκάδες συλλογικότητες και πολιτικές οργανώσεις, όπως το κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι ΑΝ.ΕΛ. τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πάρα πολλοί ανένταχτοι πολίτες, κάνοντας τα «κοράκια» να εξαφανιστούν από προσώπου γης.

Ραντεβού ξανά την ερχόμενη Τετάρτη 12 Νοέμβρη στις 3:30' μ.μ. σε όλα τα Ειρηνοδικεία της χώρας: ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ.

πηγη

Το ΕΠΑΜ στηρίζει τους μαθητές

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Οι καταλήψεις, στα σχολειά, δεν ήρθαν ως κεραυνός εν αιθρία. Είναι το έσχατο μέσο αντίστασης στα χέρια των μαθητών, προκειμένου να υπερασπιστούν τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Πιο συγκεκριμένα. Στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση με την Τράπεζα Θεμάτων και το «Νέο Λύκειο» οι κρατούντες προσδοκούν να εξοβελίσουν μεγάλο αριθμό μαθητών, που θα μετατραπούν σε σύγχρονους δούλους, δηλαδή αμόρφωτους ανειδίκευτους «απασχολήσιμους» και να μετατρέψουν την πρόσβαση στο Λύκειο και στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση σε προνόμιο για λίγους και «έχοντες». Ήδη κατά τον πρώτο χρόνο εφαρμογής των αντιδραστικών αυτών αλλαγών το ποσοστό των μαθητών που κλήθηκαν να επαναλάβουν την Α' Λυκείου ανέρχεται στο 8,8% του συνολικού μαθητικού δυναμικού, ποσοστό σχεδόν τετραπλάσιο από το 2% πριν την εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων.

Το πρόβλημα δεν αφορά βεβαίως μόνο το Λύκειο. Τα ανελαστικά αναλυτικά προγράμματα, η αύξηση της ύλης σε βάρος της ποιότητας, η απουσία μορφωτικών υποστηρικτικών δομών, το αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων, η σταδιακή διείσδυση πάσης φύσεως χορηγών, η διόγκωση της παραπαιδείας, η έξαρση του ανταγωνισμού και εξετασιολαγνείας, συνθέτουν ένα σκηνικό κατάρρευσης.

Ωστόσο η φερόμενη ως κυβέρνηση της χώρας, από την δεύτερη κιόλας ημέρα των δράσεων των μαθητών, φοβούμενη μήπως το κύμα των καταλήψεων πάρει ανησυχητικές διαστάσεις συμπαρασύροντας μεγάλο τμήμα του λαού, δεν άργησε να δείξει το αυταρχικό της πρόσωπο.

Προχώρησε, μέσω δικαστικών λειτουργών, ακόμη και σε συλλήψεις ανηλίκων(!) ενώ το αρμόδιο υπουργείο εξαπολύει απειλές για αναπλήρωση ωρών εν μέσω διακοπών, προκειμένου να τρομοκρατήσει.

Ακριβώς για τον λόγο αυτό, οι καταλήψεις των μαθητών, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως μεμονωμένη αντίδραση και να αντιμετωπιστούν ως ακόμη ένα συντεχνιακό πρόβλημα. Οι μαθητές συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν μόρφωση, ελεύθερο χρόνο, μέλλον σε μια χώρα που βουλιάζει. Ότι οι πολιτικές των κυβερνώντων επιτρέπουν απάντηση μόνο στο εκβιαστικό δίλημμα: δούλος ή μετανάστης. Αντιδρούν γιατί δεν

έχουν άλλο τρόπο να ακουστεί η φωνή τους. Αντιδρούν παρά τους εκβιασμούς, τις απειλές, την ενεργοποίηση των μηχανισμών του κοινωνικού αυτοματισμού, τις λυσσαλέες επιθέσεις των καθεστωτικών ΜΜΕ, την ποινικοποίηση των αγώνων τους, τις προληπτικές συλλήψεις, τις κακοποιήσεις

Οι ίδιοι οι μαθητές στις ανακοινώσεις τους ζητούσαν και ζητούν τη συμπαράσταση της κοινωνίας. Τελικά ποιος φοβάται τη δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου με κυρίαρχο αίτημα την ανατροπή όλου του πακέτου των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων» που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων ολιγαρχών; Μάλλον αυτοί που εντελώς κοντόφθαλμα προτάσσουν το όποιο παραταξιακό μικροσυμφέρον απέναντι στο συνολικό πρόβλημα. Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί. Το βλέπουμε κάθε φορά που πάει να ξεκινήσει κάτι ελπιδοφόρο. Μόνο που αυτή τη φορά πρόκειται για τα παιδιά μας που δέχονται τον εξευτελισμό, ακούνε την εκκωφαντική σιωπή, τις φτηνές δικαιολογίες, τις ύβρεις καταγράφουν και κρίνουν.

Το ΕΠΑΜ, σεβόμενο τους αγώνες των παιδιών μας, καλεί τους γονείς, αφού ενημερωθούν πλήρως για τα τεκταινόμενα στην παιδεία, να σταθούν στο πλευρό τους, σε έναν αγώνα διεκδίκησης ουσιαστικής και ποιοτικής παιδείας αντιστεκόμενοι στα σχέδια απαξίωσης του δημόσιου χαρακτήρα της και υποβάθμισης του ρόλου της.

Καλεί τους καθηγητές ΜΕ να συμμετάσχουν ενεργά σε συνεργασία με τους γονείς και κυρίως με τους μαθητές, ώστε τα σχολειά μας να μετατραπούν σε χώρους δημιουργίας και προβληματισμού. Στην διαμόρφωση ελεύθερων καλλιεργημένων και δημοκρατικών πολιτών.

Καλεί το σύνολο του λαού να αντιληφθεί το μέγεθος της ευθύνης του απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως η παιδεία, θέμα που αφορά το μέλλον μας ως κοινωνία και ως έθνος.

Το ΕΠΑΜ καλεί όλους τους πολίτες να στηρίξουν τον αγώνα των παιδιών, συμμετέχοντας και προστατεύοντας τους μαθητές στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 6/11/2014.

Η κατοχύρωση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας με ξεκάθαρους στόχους και παλλαϊκά αιτήματα προϋποθέτει:

1.Την εξασφάλιση μίας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας.
2.Την υποχρέωση της πολιτείας στην κατοχύρωση του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου για όλους.
3. Την εξασφάλιση της δημόσιας ανώτατης παιδείας με άξονα τις σύγχρονες απαιτήσεις για μόρφωση, έρευνα ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.
Μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.
Ένα ευοίωνο μέλλον για την ίδια μας την χώρα.

6/11/2014
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.

Τραπεζική ένωση: «Γη και ύδωρ» στις τράπεζες

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Από χθες 4 Νοεμβρίου 2014, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ανέλαβε πλήρως εποπτικές λειτουργίες και αρμοδιότητες στο πλαίσιο του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (ΕΕΜ), κάνοντας πράξη τη μεγαλύτερη διεύρυνση της εξουσίας της από την υιοθέτηση του ευρώ. Ο ΕΕΜ αναλαμβάνει την αποκλειστική εποπτεία των 120 μεγαλύτερων τραπεζών της ζώνης του ευρώ.

Όπως ακριβώς ανακοινώνεται από την ΕΚΤ, «ο ΕΕΜ είναι ένα νέο σύστημα τραπεζικής εποπτείας στην Ευρώπη, το οποίο περιλαμβάνει την ΕΚΤ και τις εθνικές εποπτικές αρχές των συμμετεχουσών χωρών.
Οι βασικοί του σκοποί είναι:
Η διαφύλαξη της ασφάλειας και της ευρωστίας του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, η ενίσχυση της χρηματοπιστωτικής ολοκλήρωσης και σταθερότητας, και η διασφάλιση συνεπούς εποπτείας».

Όπως είναι κατανοητό, η τραπεζική ένωση, αφορά την προστασία και τη μονομερή διάσωση των συστημικών τραπεζών, αυτών δηλαδή που στηρίζουν την ζώνη του ευρώ, έναντι οποιασδήποτε απαίτησης.

Πιο συγκεκριμένα από χθες 4/11/2014:

1. Όποτε κρίνεται απαραίτητο σύμφωνα με τον ΕSΜ, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) θα προχωρά σε άμεση ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών, αφού πρώτα εφαρμοσθεί το γνωστό «bail in» ή αλλιώς κούρεμα καταθέσεων.

2. Εφόσον κρίνεται απαραίτητο από τον ΕΕΜ, προκειμένου να προφυλαχθεί η βιωσιμότητα της κάθε συστημικής τράπεζας, καμία δυνατότητα δεν θα παρέχεται στον δανειολήπτη-οφειλέτη ή ακόμα και τον καταθέτη, για να προστατέψει τον εαυτό του με ένδικα μέσα που του παρέχονται από το εθνικό σύστημα δικαίου της χώρας του.

Επί της ουσίας η ΕΕ με την «τραπεζική ένωση», κάνει ακόμα ένα βήμα προς την αφαίρεση κάθε δικαιώματος από τα κράτη-μέλη, να διαχειρίζονται το εγχώριο τραπεζικό τους σύστημα. να αποφασίζουν για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των συστημικών τραπεζών τους και να προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών τους απέναντι στην ασυδοσία των τραπεζιτών και τοκογλύφων. Όλα αυτά, θα εντάσσονται πλέον στην εποπτική αρχή της τραπεζικής ένωσης, με την Ελλάδα να καλείται να εκτελεί τις εντολές του κ. Ντράγκι, χωρίς να είναι αναγκαία η σύμφωνη γνώμη κυβερνήσεων και εθνικών κοινοβουλίων.

Στην πράξη εκχωρείται με τον τρόπο αυτόν ο πλήρης έλεγχος του εγχώριου τραπεζικού συστήματος σε ένα υπερεθνικό όργανο, που δεν έχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση και του οποίου τα μέλη είναι οι πλέον ισχυροί τραπεζίτες της ΕΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον κάθε πολίτη.

Οι τραπεζίτες της ΕΚΤ, που επί 5 χρόνια τώρα δεν έχουν πράξει το παραμικρό για την αντιμετώπιση της συστημικής κρίσης του ευρώ, θα αποφασίζουν ποια τράπεζα πρέπει να διασωθεί σε βάρος των καταθετών και μετόχων, όπως έγινε στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2014, ενώ ετοιμάζονται να κατάσχουν καταθέσεις και να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς ακόμα καιπρώτης κατοικίας.

Ήδη πρώτη προτεραιότητα του νέου μηχανισμού είναι να εποπτεύσει την αύξηση κεφαλαίου των τραπεζών, καθώς πρόσφατα διαπιστώθηκε από τα τεστ αντοχής ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια φτάνουν τα 900 δις ευρώ στην ευρωζώνη.

Διαμηνύουν σε όλα τα κράτη-μέλη, ότι προέχει η βιωσιμότητα των τραπεζών, έστω κι αν γίνει σε βάρος των καταθετών και των δανειοληπτών, περιφρονώντας για μία ακόμα φορά τον σεβασμό προς τον άνθρωπο.

Αν μέχρι σήμερα έχει δοθεί γη και ύδωρ στις τράπεζες δεν είναι τίποτε μπροστά σ’ αυτό που θα συμβεί απ’ εδώ και μπρος. Γι’ αυτό και θέλουν να θωρακίσουν θεσμικά το τραπεζικό καρτέλ μετατρέποντάς το επίσημα σε Τραπεζική Ένωση.

Είναι σαφές ότι η χώρα μας τελεί υπό κατοχή, έστω κι αν αυτή επιβάλλεται με οικονομικά μέσα. Το νέο αποικιοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης της ΕΕ, βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του στην πατρίδα μας.

Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, είναι εντυπωσιακή, η εκκωφαντική σιωπή σύσσωμου του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας. Κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό. Ολόκληρη η χώρα ξεπουλιέται, η κυριαρχία της παραχωρείται σε υπερκρατικούς μη ελεγχόμενους μηχανισμούς, και το επίσημο πολιτικό σύστημα εξαντλείται στην εκλογολογία εν’ όψει της λήξης της θητείας του προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι 4 συστημικές τράπεζες της χώρας, έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί πολλάκις από τον ελληνικό λαό, και είναι ήδη χρεοκοπημένες. Οποιαδήποτε διάσωσή τους με τους όρους που επιβάλλονται από τους μηχανισμούς της ΕΕ, μόνο σκοπό έχει την διάσωση της ζώνης του ευρώ και την στήριξη της ασυδοσίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και αυτό για να διασωθεί η παρασιτική οικονομία της ευρωζώνης σε βάρος των λαών.

Το ΕΠΑΜ επανειλημμένα υποστηρίζει, ότι οι 4 συστημικές τράπεζες της χώρας και κυρίως η Τράπεζα της Ελλάδας, πρέπει να εθνικοποιηθούν με σκοπό:
- Τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος από την τοκογλυφία και την κερδοσκοπία με «τοξικά» και μη προϊόντα, με αποτέλεσμα το δραστικό περιορισμό της χρηματοπιστωτικής επιβάρυνσης της οικονομίας.
-Την πιστωτική στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας της χώρας σε συνδυασμό με την κατάργηση των στεγανών και των απορρήτων του τραπεζικού συστήματος.
- Την κατοχύρωση της πλήρους διαφάνειας του κοινωνικού ελέγχου στις τραπεζικές λειτουργίες.

Καμιά διαπραγμάτευση δεν μπορεί να απαλλάξει τον λαό μας που βρίσκεται έρμαιο ως αναλώσιμο είδος των διευθυντηρίων της ευρωζώνης, τα οποία κινούνται με πρωταρχικό κριτήριο το συμφέρον και την στήριξη της οικονομίας των ισχυρών.
Μόνο η παλλαϊκή ενότητα και η γενικευμένη αντίσταση απέναντι στις επιλογές του νεοφιλελευθερισμού, εγγυάται ένα καλύτερο μέλλον για την χώρα μας.

Το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει να απευθύνει έκκληση και προσκλητήριο συνεργασίας, σε όλες τις αποκαλούμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις, εντός και εκτός κοινοβουλίου, που διαισθάνονται τον κίνδυνο στον οποίο έχει περιέλθει η πατρίδα μας.

Η Πολιτική Γραμματεία
Αθήνα 5/11/2014

ΕΚΠΑ: Ακραίος αυταρχισμός και στο βάθος ...ιδιωτικοποίηση!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Διάθεση πλήρους εναρμόνισης με την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκεί η κυβερνώσα συμμορία, επέδειξε προ ημερών ο πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (ΕΚΠΑ) Θ. Φορτσάκης. Με το πρόσχημα της «ορθής και ευπρεπούς» συμπεριφοράς την οποία πρέπει να επιδεικνύουν οι σύλλογοι των φοιτητών κατά τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους, αντιμετώπισε τα παιδιά του ελληνικού λαού ως «εσωτερικό εχθρό». Για να ...«προστατεύσει» το ίδρυμα, επέλεξε ακραιφνείς αυταρχικές μεθόδους (κλείσιμο του κεντρικού κτιρίου του ιδρύματος, «κλείδωμα» του προσωπικού μέσα στους χώρους εργασίας, παρεμπόδιση των επιθεωρητών εργασίας να εισέλθουν στο κτίριο κ.α.) με κορυφαία επιλογή την επέμβαση των ΜΑΤ!

Ως αποτέλεσμα, εξασφάλισε την ...επιβράβευση του φερόμενου ως πρωθυπουργού! Συμπέρασμα: Όταν η κατοχική κυβέρνηση επιβραβεύει τους ...«φορτσάκηδες» του νεοφιλελευθερισμού, τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται γι’ αυτόν τον τόπο!

Και για του λόγου το αληθές, με τις μεθοδεύσεις της, η νέα πρυτανική αρχή του ΕΚΠΑ επιδιώκει:

-Την κορύφωση της έντασης, με στόχο να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από το πραγματικό πρόβλημα, που είναι η ίδια η επιβίωση του ιδρύματος, ως αποτέλεσμα της δραματικής περιστολής της χρηματοδότησης στην παιδεία.

-Τη συγκάλυψη των άθλιων συνθηκών εργασίας και σπουδών που επικρατούν. Σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου Διδασκόντων του ΕΚΠΑ, «το διδακτικό προσωπικό έχει συρρικνωθεί σχεδόν στο μισό, ενώ μόνο τον τελευταίο χρόνο οι εισακτέοι στη ΣΘΕ αυξήθηκαν κατά 15% (χωρίς στο ποσοστό αυτό να υπολογίζονται οι αναμενόμενες μαζικές μεταγραφές). Εργαστήρια και μεταπτυχιακά προγράμματα κλείνουν και προπτυχιακά μαθήματα περικόπτονται. Οι βιβλιοθήκες υπολειτουργούν, η πρόσβαση στα επιστημονικά περιοδικά συχνά δεν υπάρχει, αλλά και όταν υπάρχει, είναι υπό τη συνεχή απειλή της διακοπής της».

-Τον πλήρη αποκλεισμό των φοιτητικών συλλόγων από τις πρυτανικές εκλογές και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, βάσει του κατοχικού νόμου 4009/2011, που αποτέλεσε αιτία σθεναρής αντίστασης πρυτάνεων άλλων ΑΕΙ της χώρας.

-Την επιβολή κλίματος ανασφάλειας και φόβου, με την ποινικοποίηση της διεκδίκησης των αυτονόητων, εκ μέρους των εργαζομένων και την καταστολή του φοιτητικού κινήματος.

-Τη σταδιακή συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα του ιδρύματος και τη ...«μεταβίβαση» βασικών λειτουργιών σε ιδιώτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η φύλαξη του πανεπιστημίου που ανατέθηκε σε ιδιωτική εταιρία, που -σύμφωνα με τους εργαζόμενους- κόστισε 3,4 εκατ. ευρώ τα δυο τελευταία χρόνια. Ποσό, κατά πολύ μεγαλύτερο από τους μισθούς των απολυμένων φυλάκων.

-Την εγκαθίδρυση του μοντέλου ενός «επιχειρηματικού» πανεπιστημίου, με την επέκταση της επιβολής διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα. Όποιος διαθέτει χρήματα μπορεί να έχει πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία. Για τους υπόλοιπους, θα υπάρχουν και... Ειδικές Οικονομικές Ζώνες!...

Πάγια θέση του Ε.ΠΑ.Μ., αναφορικά με το ζήτημα της εκπαίδευσης είναι η εξασφάλιση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας, στη βάση του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου και της δημόσιας ανώτατης παιδείας, που θα εναρμονίζεται με τις σύγχρονες απαιτήσεις για μόρφωση, έρευνα, ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.

Όμως, για να φθάσουμε ως εκεί τίθεται ως προαπαιτούμενο η ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος που έχουν επιβάλει στη χώρα μας δανειστές και τοκογλύφοι. Κι αυτό μπορεί να συμβεί, μόνο με μια γενικευμένη παλλαϊκή αντίσταση στις επιλογές του νεοφιλελευθερισμού.

Η Πολιτική Γραμματεία
Αθήνα 3/11/2014

Στο Kobanê βρίσκονται οι μαχητές των σύγχρονων Θερμοπυλών του πολιτισμού, ενάντια στη βαρβαρότητα

Ανακοίνωση

Σε μια φλεγόμενη ανθρωπότητα στην οποία η βαρβαρότητα και η εξαθλίωση έχει φτάσει με την μορφή του τρομοκράτη, μέσα από τις τηλεοπτικές μας οθόνες, για να μας φρονιμέψει απέναντι στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας από τις υπερεθνικές οικονομικές εξουσίες και τους πρόθυμους υπηρέτες τους, (τα πολιτικά συστημικά κόμματα εξουσίας), η είδηση ότι σε κάποια μακρινή αυτόνομη επαρχία (καντόνι) της πολύπαθης Συρίας, στο Kobanê, γίνεται ένας φονικός πόλεμος ανάμεσα στους εισβολείς του ISIS και τους κατοίκους της που αμύνονται, φαντάζει έως αδιάφορη.

Όμως το σημαντικό χαρακτηριστικό που κάνει αυτόν τον αγώνα σπουδαίο κι αυτούς τους μαχητές και μαχήτριες άξιους σεβασμού και τιμής, είναι ότι πολεμά ένας λαός που κατάφερε, μετά από επανειλημμένες εξεγέρσεις τις προηγούμενες δεκαετίες, να φτιάξει ένα καθεστώς αυτονομίας. Με ανεξάρτητες δημοκρατικές κρατικές δομές, ανοιχτές χωρίς θρησκευτικές η φυλετικές διακρίσεις. Και αυτό να απλωθεί και στα άλλα δύο καντόνια των Κούρδων της Συρίας.

Αυτό είναι που ενοχλεί περισσότερο τους παγκόσμιους εξουσιαστές.

Ο αγώνας που δίνει ο λαός του Kobanê, δεν είναι απλά ένας αγώνας επιβίωσης, γιατί αυτό θα ήταν πιο εύκολο να το πετύχει εγκαταλείποντας τα πάτρια εδάφη η προσχωρώντας στις απαιτήσεις των ισλαμιστών του ISIS.

Είναι μια μάχη που δίνει ο ανθρώπινος πολιτισμός απέναντι στην χρηματοδοτούμενη από την δύση βαρβαρότητα.

Είναι ένας παλλαϊκός αγώνας που δίνουν για την πατρίδα τους, άνδρες, γυναίκες και γέροι, γνωρίζοντας ότι είναι μόνοι τους απέναντι σε πάνοπλους μισθοφόρους και φανατικούς ισλαμιστές. Γνωρίζοντας ότι είναι περικυκλωμένοι από λαούς και κράτη που αν δεν επιδιώκουν τον όλεθρό τους (όπως η Τουρκία), έχουν τα δικά τους προβλήματα να λύσουν, ή έχουν υποταχτεί στη θέληση των «μεγάλων».
Αυτοί οι φτωχοί και πολιτικά και οικονομικά αποκλεισμένοι Κούρδοι, είναι οι μαχητές στις σύγχρονες Θερμοπύλες του πολιτισμού, ενάντια στη βαρβαρότητα.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο πιστό στις δημοκρατικές αξίες και τα εθνικοαπελευθερωτικά ιδανικά για τα οποία ιδρύθηκε, στέκεται με σεβασμό και αλληλεγγύη απέναντι στους ηρωικούς μαχητές και μαχήτριες του Kobanê.

Τιμή και δόξα στους λαούς που αγωνίζονται για την λευτεριά της πατρίδας τους.

03/11/2014
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

CHUCK HAGEL, ΥΠ.ΑΜΥΝΑΣ ΗΠΑ: «Να ετοιμαστούμε για τη νέα εποχή των ατέλειωτων πολέμων...»

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠ. ΑΜΥΝΑΣ: «Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ»

Οι Ηνωμένες Πολιτείες «πρέπει να είναι έτοιμες για μια καινούργια εποχή–την εποχή των ατέλειωτων πολέμων»! Πρόκειται για δήλωση που την έκανε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τσακ Χάγκελ, μάλιστα λίγες μόνο μέρες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές της 4ης Νοεμβρίου τις οποίες ο Λευκός Οίκος χαρακτηρίζει «κρίσιμες για την πορεία (της Αμερικής) σε ένα συνεχώς αναταρασσόμενο κόσμο».

Ο Τσάκ Χάγκελ τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση: «Έχω τη γνώμη ότι ζούμε σε καιρούς ιστορικούς και καθοριστικούς», δήλωσε ο υπουργός. Και πρόσθεσε: «Βλέπουμε μια νέα τάξη πραγμάτων να δημιουργειται – την μεταπολεμική, την μετασοβιετικη. Και προβάλουν πολλά ερωτήματα, κυρίως από τον αμερικανικό λαο. Ποιος είναι ο ρόλος της Αμερικής σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο που βρίσκεται σε εξέλιξη; Πρέπει να έχουμε έναν ρόλο; Τι θα ήταν σωστό να γίνει;»

Τονίζοντας ότι η Αμερική ως παγκόσμιος ηγέτης «θα συνεχίσει να εμπλέκεται σε απειλές του εξωτερικού και στο ορατό μέλλον» απέναντι στην διεθνή "τρομοκρατία" και τα "τυραννικά" καθεστώτα. Ο κ. Χαγκελ δεν έκρυψε ότι αυτό «συνιστά μακρόχρονη εμπλοκή» της Αμερικής σε «συνεχόμενη πολεμική δράση».

Στην ουσία, ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, με τις δηλώσεις του, μιλάει για το ξέσπασμα (ήδη έχει αρχίσει!) ενός νέου, τρίτου, παγκοσμίου πολέμου, ο οποίος θα έχει άλλη μορφή και άλλα χαρακτηριστικά από τους δύο προηγούμενους!

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠ. ΑΜΥΝΑΣ: «Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ»

Με έκπληξη μεταφέρουμε τη συσχέτιση εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων που αναφέρονται στο υψίστης σημασίας κείμενο Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας της Ελλάδας που συνέταξε το Υπουργείο Άμυνας της χώρας υπό τον τίτλο: «Λευκή Βίβλος 2014».

Συγκεκριμένα στο υποκεφάλαιο με τίτλο "Στοιχεία Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής", όπου περιγράφεται η συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση των εθνικών κινδύνων αναφέρεται συγκεκριμένα ότι "Η Εθνική στρατιωτική στρατηγική είναι θεμελιωμένη στην αναγνώριση της συνέχειας των εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων που απειλούν την Ελλάδα, το έδαφός της, τον πληθυσμό της και τα συμφέροντα ασφάλειά της"!

Η αναφορά σε ένα κείμενο στρατιωτικής στρατηγικής στους εσωτερικούς κινδύνους και μάλιστα σε συσχέτιση με τους εξωτερικούς, παραπέμπει σε άλλες εποχές και προκαλεί, τουλάχιστον, πελώρια ερωτηματικά. Ακόμα και αν η αναφορά γίνεται (δεν το γνωρίζουμε) για υποτιθέμενους «κινδύνους» που ενδεχομένως μπορεί να σχετίζονται με δραστηριότητες «μεταναστών» και πάλι αυτή η διάσταση του κειμένου είναι αβάσιμη, απαράδεκτη και επικίνδυνη.

Άραγε ποιοι είναι αυτοί οι εσωτερικοί κίνδυνοι για τους οποίους η εθνική στρατιωτική στρατηγική και κατ΄ επέκταση ο στρατός μπορεί να έχει ειδικό ρόλο;

πηγη

Νέο γύρο λεηλασίας του δημόσιου χρήματος ετοιμάζουν οι τράπεζες

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Στην αντεπίθεση πέρασε η τραπεζική ελίτ, πριν καν κλείσει μια εβδομάδα από την δημοσίευση των αποτελεσμάτων των «τεστ αντοχής» από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αξιοποιώντας στο έπακρο το σκανδαλωδώς ευνοϊκό για τα συμφέροντά της κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Έτσι, στο εβδομαδιαίο οικονομικό δελτίο που εξέδωσε μόλις προχθές Παρασκευή 31 Οκτωβρίου η Άλφα Μπανκ χαρακτηρίζει ως επιτακτική την ανάγκη «ταχείας αποκατάστασης του ιδιωτικού ιδιοκτησιακού χαρακτήρα» των τεσσάρων συστημικών τραπεζών. Ταυτόχρονα ανοίγει και την ατζέντα του επόμενου διαστήματος που σχεδόν μονοπωλείται από το στόχο άντλησης εκείνων ακριβώς των κεφαλαίων για κάθε μία τράπεζα που θα μειώσουν την συμμετοχή του δημοσίου σε επίπεδα κάτω του 50%.

Ωστόσο ούτε η Άλφα Μπανκ, ούτε καν η κυβέρνηση που έσπευσε να οικειοποιηθεί τα θετικά αποτελέσματα των «τεστ αντοχής» χαρακτηρίζοντάς τα πειστήρια του success story, θυμήθηκαν ότι αν σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν αυτές οι τέσσερις τράπεζες το οφείλουν στα λεφτά των φορολογουμένων! Πακτωλοί δημόσιου χρήματος, που προέρχονται από τις τσέπες των φορολογουμένων και υπό οποιαδήποτε μορφή (ρευστού ή εγγυήσεων) δόθηκαν στους τραπεζίτες από την αρχή της κρίσης προκειμένου να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες. Στην Ελλάδα μόνο από το 2008 άντλησαν 211,5 δισ. ευρώ. Στις 27 χώρες της ΕΕ από το 2008 μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2012 τέθηκε στη διάθεση τους το αστρονομικό ποσό των 5 τρισ. 86 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί στο 40,3% του ΑΕΠ του 2011. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του καπιταλισμού δεν υπήρξε κλάδος επιχειρηματικής δραστηριότητας που να είναι τόσο αεριτζίδικος, τόσο προβληματικός κι εν τέλει τόσο κρατικοδίαιτος όσο οι τράπεζες.