Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Πρόβες εμφυλίου με όρους φυλετισμού για να μην φύγει η Βρετανία από την ΕΕ.



του Δημήτρη Καζάκη

Όσοι θέλουν να φύγουν από την ΕΕ είναι λαϊκιστές, ακροδεξιοί, εθνικιστές, φασίστες, ρατσιστές! Είναι γενικά τα τρία κακά της μοίρας τους! Έτσι μας λένε οι μοιρολογίστρες του νεοναζιστικού μορφώματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, ο τωρινός πρόεδρος της Γερμανίας, Γκάουκ, ο οποίος αναπολεί το αυτοκρατορικό μεγαλείο της Γερμανίας προ του πολέμου, δήλωσε ότι "απορεί" για το πώς είναι δυνατόν οι λαοί να προτιμούν το έθνος κράτος από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Έλα ντε, τα παλιοεθνίκια!

Κανέναν βέβαια δεν ενοχλεί το γεγονός ότι το βρετανικό κατεστημένο αξιοποιεί με τον χειρότερο τρόπο του Σκωτσέζους εθνικιστές και τους εθνικιστές του Σιν Φέιν της βόρειας Ιρλανδίας προκειμένου να δημιουργήσει την εικόνα διάλυσης του Ηνωμένου Βασιλείου. Βλέπετε, αυτοί οι εθνικιστές δηλώνουν υπέρ της ΕΕ και επομένως είναι από του καλούς.

Η κρατούσα τάξη στη Βρετανία έχει τρομάξει τόσο πολύ μ' αυτή την ψήφο υπέρ του Brexit, που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει στην ίδια τη χώρα της τις ίδιες τεχνικές διαίρει και βασίλευε, τις οποίες έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρο στις αποικίες της. Όποτε πλησίαζε η ώρα της απελευθέρωσης των αποικιών τους, οι Βρετανοί αποικιοκράτες φρόντιζαν να χρησιμοποιήσουν εθνικιστικά και φυλετικά πάθη -τεχνητά ή υπαρκτά- προκειμένου να μην επιτρέψουν τη συγκρότηση ενιαίου έθνους κράτους.

Το έκαναν σχεδόν παντού. Από την Ινδία και την Αφρική, έως την Κύπρο. Με τον τρόπο αυτόν οδηγούσαν στο φυλετικό κομμάτιασμα της χώρας υπό τη μορφή "ομοσπονδίας", προκειμένου είτε να παραμείνουν ως "εγγυήτρια δύναμη", είτε να έχουν το δικαίωμα παρέμβασης στο όνομα της ομαλότητας και της ειρήνης. Η τεχνική αυτή άναψε στις περισσότερες χώρες τον πόλεμο -εμφύλιο και μη- που διατηρείται έως και τις μέρες μας.

Το ίδιο επιχειρούν τώρα και στη Βρετανία. Βάζουν το εθνικιστικό κόμμα της Σκωτίας και το Σιν Φέιν, που κυριαρχούνται όχι απλά από εθνικιστική υστερία, αλλά από φυλετισμό, να εκβιάσουν τις καταστάσεις και να δημιουργήσουν εικόνα διάλυσης. Τώρα γίνεται φανερός ο σκοπός του Σκοτσέζικου δημοψηφίσματος το 2014 από τον Κάμερον και οι πρόσθετες εξουσίες που η κυβέρνησή του παραχώρησε στο επιλεγόμενο κοινοβούλιο της Σκωτίας.

Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Και τώρα ήρθε η σειρά μας…



του Δημήτρη Καζάκη

«Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί,» γράφει στο editorial το Bloomberg για την επικράτηση του Brexit. Ο πανικός δεν περιορίζεται απλά και μόνο στα ταμπλό των χρηματιστικών και πιστωτικών αγορών, αλλά έχει καταλάβει και τα επιτελεία της παγκόσμιας διακυβέρνησης τόσο στην Ευρώπη, όσο και πέραν του Ατλαντικού. Φανταστείτε τον πανικό τους. Μέχρι δική τους βουλευτή δολοφόνησαν για να αποτρέψουν τη ψήφο στο Brexit και δεν τα κατάφεραν.

Με την επικράτηση του Brexit,αλλάζουν πλέον όλα τα δεδομένα. Το «πουλόβερ» της ΕΕ αρχίζει και ξηλώνεται. Οι Βρετανοί και κυρίως τα λαϊκά στρώματα που έχουν δεινοπαθήσει από την παγκοσμιοποίηση και ψήφισαν συντριπτικά υπέρ του Brexit, υπεράσπισαν την ανάγκη ύπαρξης του έθνους κράτους έναντι ενός υπερκράτους όπου το κουμάντο έχουν απάτριδες γραφειοκράτες υποχείρια των μεγαλύτερων αρπακτικών της χρηματαγοράς.

Ο Κάμερον, ο οποίος παραιτήθηκε και είδε το πολιτικό άστρο του να σβήνει με τον πιο άδοξο τρόπο, προσπάθησε να εξαγοράσει τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων υπέρ του Brexit με το νόμο της 1η Απριλίου φέτος με βάση τον οποίο θεσπίστηκε ελάχιστο ωρομίσθιο για όλους τους εργαζόμενους άνω των 25 περίπου τα 10 ευρώ. Οι εργαζόμενοι όμως το εξέλαβαν διαφορετικά. Όσο έχουμε εθνική κυβέρνηση μπορούμε να την πιέζουμε για να αποσπούμε κάτι, αν οι αποφάσεις παίρνονται σε υπερεθνικό επίπεδο τι δυνατότητες πίεσης έχουμε; Κι έτσι η εργατική τάξη της Βρετανίας ψήφισε συντριπτικά υπέρ του Brexit, υπέρ του έθνους κράτους.

Το δημοψήφισμα αυτό είναι και μια εκ των υστέρων δικαίωση του δικού μας ΟΧΙ. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που ψήφισαν με ένα συντριπτικό σχεδόν 62% εναντίον των επιταγών της Ευρώπης. Οι Βρετανοί πήραν εκδίκηση γι’ αυτό το ΟΧΙ που οι δωσίλογοι της χώρας μας το μετέτρεψαν σε ΝΑΙ. Τώρα ήρθε η σειρά μας. Οι Βρετανοί μας έδειξαν τον δρόμο, ας τον επιλέξουμε κι εμείς πριν η χώρα μας καταστεί ένα τεράστιο νεκροταφείο για τους ίδιους τους Έλληνες.

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Το ΕΠΑΜ χαιρετίζει την ιστορική απόφαση του βρετανικού λαού



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο χαιρετίζει την ιστορική απόφαση του λαού της Μεγάλης Βρετανίας να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το βρετανικό δημοψήφισμα για την αποχώρηση από τη ΕΕ, με την μεγάλη -και απρόσμενη για πολλούς- συμμετοχή του απλού λαού και το τελικό αποτέλεσμα, αποτελεί ένα ισχυρό ράπισμα στους αλαζόνες των Βρυξελλών, στους τραπεζίτες και τους απανταχού υποτακτικούς τους.

Ο βρετανικός λαός απέδειξε πως ό,τι και να σχεδιάζεται στα παρασκήνια, πίσω από κλειστές πόρτες, από τις ολιγαρχίες σε βάρος των λαών είναι ανατρέψιμο και ότι το μέλλον βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των ίδιων των πολιτών, αρκεί οι ίδιοι να το θελήσουν.

Παρά την απίθανη και πρωτοφανούς μεγέθους εκστρατεία φόβου και παραπληροφόρησης, με την αξιοποίηση ακόμη και της αφαίρεσης μιας ανθρώπινης ζωής, ο βρετανικός λαός μαζικά προέταξε τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Όπως ακριβώς έπραξε και ο ελληνικός λαός πέρσι, το 2015 στο δημοψήφισμα του ΟΧΙ, που οι πραξικοπηματίες κυβερνώντες ξεδιάντροπα ανέτρεψαν.

Ελπίζουμε ότι στην περίπτωση του βρετανικού δημοψηφίσματος δεν θα τολμήσουν ανάλογη ανατροπή, μολονότι οποτεδήποτε κλήθηκαν οι λαοί της Ευρώπης να τοποθετηθούν, αυτοί εκφράστηκαν παρά και ενάντια στις βουλήσεις του διευθυντηρίου των Βρυξελλών, αποδεικνύοντας ότι η «δημοκρατία» της ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με τη Δημοκρατία που πάλεψαν και παλεύουν οι λαοί απανταχού της γης.

Έτσι κι αλλιώς όμως, η σημερινή ημέρα, η 24η Ιουνίου του 2016, είναι μια ιστορική ημέρα και όχι μόνο για το βρετανικό λαό, αλλά για όλους τους λαούς της Ευρώπης, που στενάζουν κάτω από τα δεινά που συσσωρεύει αυτό το απάνθρωπο «κατασκεύασμα» που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν έχει καμία σχέση με τους λαούς, τα συμφέροντά τους και τον πολιτισμό τους.

Είναι μια ημέρα Νίκης για όλους μας και ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.

Είναι ταυτόχρονα σάλπισμα Αγώνα μέχρι την τελική Νίκη.

Για Εθνική Ανεξαρτησία, Δημοκρατία, Λαϊκή Κυριαρχία, Προκοπή

Αθήνα 24 Ιουνίου 2016
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Το πρώτο μεγάλο χαστούκι στους αλαζόνες ευρωλάγνους και τους νεοναζί αλήτες του 4ου Ράιχ!



ΚΑΙ ΤΩΡΑ GREXIT

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Ο μεγάλος διχασμός που φέρνει στην επιφάνεια το Brexit



του Δημήτρη Καζάκη

Καθώς η ψήφος υπέρ της εξόδου από την ΕΕ στη Βρετανία αποκτά δυναμική επικράτησης, οι διεθνείς αγορές αρχίζουν και παραπαίουν. Διακυβεύονται πολύ μεγάλα συμφέροντα και η τυχόν επικράτηση του Brexit στις 23 Ιουνίου είναι σίγουρο ότι θα δώσει ένα ισχυρό πλήγμα στις υπερεθνικές δυνάμεις των ανοιχτών αγορών που έχουν οδηγήσει τόσο την Ευρώπη, όσο και τον πλανήτη στη χειρότερη περίοδο παρακμής και ολοκληρωτικής κρίσης των τελευταίων αιώνων.

Κι όπως είναι φυσικό η τρομοκρατία εναντίον των λαϊκών στρωμάτων στη Βρετανία όπου κυριαρχεί σχεδόν απόλυτα το Brexit, έχει ενταθεί σε πρωτοφανή βαθμό. Το ίδιο το βρετανικό κράτος έχει αναλάβει να "ενημερώσει" με προσωπικές, επώνυμες επιστολές κάθε έναν ξεχωριστά βρετανό πολίτη για την σημασία να παραμείνει η Βρετανία στην ΕΕ, αλλά και τι πρόκειται να πάθει ο ίδιος προσωπικά αν τυχόν και επικρατήσει το Brexit. Τέτοια δημοκρατία είχε να γνωρίσει το Ηνωμένο Βασίλειο από την εποχή της ελέω θεού μοναρχίας.

Φυσικά στην Ελλάδα τα βασικά ΜΜΕ φροντίζουν να μαθαίνουμε μόνο τις καταστροφολογίες των οπαδών της ΕΕ. Αυτή είναι η δουλειά τους. Η τύφλωση και η σπορά πανικού στο κοινό. Είπαμε τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα και τα "λεφτά είναι πολλά, Άρη", όπως έλεγε ο αείμνηστος Καλογήρου στον Κούρκουλο σε μια παλιά ταινία του ελληνικού κινηματογράφου.

Έτσι πέρασε στα βουβά μια πολύ σημαντική εξέλιξη που πυροδότησε η διαμάχη για το Brexit. Στις 27 Μαΐου η εφημερίδα Times του Λονδίνου βγήκε με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα σχετικά με τα σχέδια δημιουργίας ευρωστρατού από την ΕΕ, τα οποία θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν στις 28 Ιουνίου κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των ηγετών της ΕΕ. Η εφημερίδα σημείωνε ότι τα σχέδια αυτά κρατούνται μυστικά από τον Βρετανό ψηφοφόρο για να μην επηρεαστεί αρνητικά η ψήφος του στις 23 Ιουνίου.

Η Ευρώπη του ολοκληρωτισμού και της παντοτινής απολυταρχίας -Μέρος 1ο



του Όθωνα Κουμαρέλλα

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτή δημιουργήθηκε «για να τεθεί τέλος στους συχνούς και αιματηρούς πολέμους μεταξύ των γειτονικών χωρών που κατέληξαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», ενώ αποτελεί την πραγμάτωση του οράματος εμπνευσμένων ηγετών που: «…ενέπνευσαν τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία ζούμε σήμερα. Χωρίς την ενεργητικότητα και την κινητοποίησή τους, δεν θα κυριαρχούσε η ειρήνη και η σταθερότητα που θεωρούμε δεδομένη στον κόσμο που ζούμε. Από αντιστασιακοί μέχρι δικηγόροι, οι ιδρυτές της ΕΕ συνιστούσαν μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων με κοινά ιδανικά: μια ειρηνική, ενωμένη και ευημερούσα Ευρώπη». (http://europa.eu/about-eu/eu-history/index_el.htm). Στη συνέχεια παρατίθενται τα ονόματα και τα βιογραφικά των εν λόγω «εμπνευσμένων» ηγετών, όπως του Κόνραντ Αντενάουερ, του Γιόζεφ Μπεχ και άλλων.

Αντιπαρερχόμενοι τα «περί ειρήνης και σταθερότητας που θεωρείται δεδομένη στον κόσμο που ζούμε», με τη Μέση Ανατολή να φλέγεται και τον πόλεμο να εξαπλώνεται, στις μέρες μας, από το Αφγανιστάν μέχρι τη Βόρεια Αφρική και απ’ εκεί μέχρι την Ουκρανία, με την άμεση συμμετοχή των κρατών μελών της Ε.Ε., διαπιστώνεται η εμφανής προσπάθεια να παρουσιαστεί -σε πληθώρα ανάλογων κειμένων-, ότι η Ε.Ε. είναι αποκύημα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και προκειμένου να επικρατήσει η ειρήνη, η δημοκρατία και τελικά η ευημερία για το σύνολο των ευρωπαίων πολιτών. Ότι αποτελεί, επίσης, αποτέλεσμα της άοκνης προσπάθειας ανθρώπων με υψηλά ιδανικά, οραματιστών, ανθρωπιστών και ειρηνιστών, που δεν είχαν και δεν έχουν καμία σχέση με οικονομικά συμφέροντα και με ηγεμονικές βλέψεις σε βάρος των κρατών και των λαών που ενεπλάκησαν -ηθελημένα, ή αθέλητα-, σε αυτή τη διαδικασία ενοποίησης. Εντύπωση μάλιστα προκαλεί, ότι έχουν σταδιακά εξαφανιστεί από κάθε επίσημη πηγή, όλα εκείνα τα στοιχεία του βιογραφικού μερικών τουλάχιστον από τα εν λόγω πρόσωπα, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μελανά σημεία και να δημιουργήσουν προβληματισμούς ως προς τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούσαν, όπως λόγου χάρη η σχέση ορισμένων εξ αυτών με το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας την περίοδο του 3ου Ράιχ.

«….Οι σύγχρονοι ευρωπαίοι ιστορικοί παραδόξως αποσιωπούν, ή υποβαθμίζουν την ισχυρή προώθηση της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης από τη ναζιστική ιδεολογία, τακτική και στρατηγική. Και βέβαια εκτός από την αποσιώπηση της ναζιστικής συνεισφοράς, η ευρωπαϊκή ιδέα αντιμετωπίζεται σαν μια "καθαρή" ιδέα, ενώ οι παραγωγικές και ταξικές σχέσεις αποσιωπούνται…..»[1]

Έτσι, είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς κείμενα και ντοκουμέντα τουλάχιστον στις επίσημες πηγές της ΕΕ, που να αναφέρονται ευθέως και αναλυτικά στο τι είχε προηγηθεί, από πού πήγασε η μεγάλη ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και αν υπήρξαν και στο παρελθόν ανάλογες προσπάθειες, λιγότερο, ή περισσότερο επιτυχημένες και που αυτές οδήγησαν. Σαν κάτι θέλουν να κρύψουν με όλα αυτά και την αποσιώπηση τμημάτων της ίδιας της ευρωπαϊκής ιστορίας μέχρι την δημιουργία της Ένωσης υπό την αρχική μορφή της ως Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, που ιδρύθηκε το 1950.

Μέρος 1ο Η προϊστορία

1. Η Ευρώπη του Καρλομάγνου

Η Ευρώπη του ολοκληρωτισμού και της παντοτινής απολυταρχίας -Μέρος 2ο



του Όθωνα Κουμαρέλλα

(συνέχεια από το 1ο μέρος)

9. Οι «ενδιάμεσες» συμφωνίες

Το 1997 υπογράφεται η Συνθήκη του Άμστερνταμ. Η Συνθήκη του Άμστερνταμ επέτρεψε την αύξηση των αρμοδιοτήτων της Ένωσης με τη δημιουργία κοινοτικής πολιτικής για την απασχόληση, με τη κοινοτικοποίηση ορισμένων θεμάτων που ανήκαν προηγουμένως στην διακυβερνητική συνεργασία στους τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, με την εισαγωγή μέτρων που υποτίθεται ότι στοχεύουν στο να φέρουν πιο κοντά την Ένωση στους πολίτες της και με την δυνατότητα στενότερης συνεργασίας μεταξύ ορισμένων κρατών μελών (ενισχυμένη συνεργασία). Επέκτεινε, επίσης, τη διαδικασία συναπόφασης καθώς και την ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία και προέβη σε απλοποίηση και νέα αρίθμηση των άρθρων των συνθηκών. Επίσης, σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου «γεννιέται» το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης (ΣΣΑ), που «ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ακολουθούν υγιείς πολιτικές προϋπολογισμού από τη στιγμή της ένταξής τους στην τρίτη φάση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ)».

Τον επόμενο χρόνο τίθενται σε ισχύ οι προληπτικοί κανόνες του ΣΣΑ.

Ακολουθεί το 2001 η Συνθήκη της Νίκαιας. Η Συνθήκη αυτή αφορά κυρίως τα «υπόλοιπα» του Άμστερνταμ, δηλ. θεσμικά προβλήματα που αφορούν την διεύρυνση και τα οποία είχαν εν μέρει διευθετηθεί το 1997. Πρόκειται για τη σύνθεση της Επιτροπής, τη στάθμιση των ψήφων στο Συμβούλιο και τη δυνατότητα επέκτασης των περιπτώσεων όπου το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία. Απλοποιεί τους κανόνες για την προσφυγή στην διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας και καθιστά το δικαιοδοτικό σύστημα πιο αποτελεσματικό.

10. Το ευρώ ως κοινό νόμισμα

Συνάντηση-Συζήτηση Φίλων του ΕΠΑΜ Θεσσαλονίκης ενόψη 5ου Συνεδρίου. Σάββατο 25/6, ώρα 18:30, ΕΔΟΘ


Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

J. Cox: To ιδανικό θύμα σε μια πολύ βρώμικη ιστορία.



του Δημήτρη Καζάκη

Πριν καν προλάβει να στεγνώσει το αίμα της δύστυχης J. Cox στον χώρο του εγκλήματος, η είδηση άρχισε να μεταδίδεται σε Βρετανία και Ευρώπη ως εξής: Η ειδεχθής δολοφονία της Cox ανατρέπει τα δεδομένα δίνοντας το προβάδισμα στην ψήφο παραμονής στην ΕΕ. Από την πρώτη στιγμή η J. Cox δεν δολοφονήθηκε μόνο μια φορά με ειδεχθή τρόπο, αλλά αμέτρητες φορές με κάθε δελτίο ειδήσεων, κάθε ρεπορτάζ, κάθε δήθεν ανάλυση, κάθε υποκριτικά συμπονετική δήλωση των επικεφαλής του "Μένω", κοκ. Όλοι τους χρησιμοποιούν με τον πιο εξόφθαλμο και χυδαίο τρόπο τη δολοφονία σαν μέσο για να αποσπαστούν ψήφοι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.

Έτσι ξέσπασε μια αλλόφρονα εκστρατεία στη βάση μιας τόσο πρόστυχης καπηλείας της συγκεκριμένης δολοφονίας, που είχε εξαρχής σαν στόχο να εμφυτέψει τη συνενοχή γι' αυτήν την ειδεχθή πράξη σε κάθε έναν ξεχωριστά οιονεί ψηφοφόρο υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Η εκστρατεία αυτή είχε και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας επιχείρησης ψυχολογικού πολέμου εναντίον του πληθυσμού προκειμένου δια της συνενοχής να του αποσπάσει την ψήφο υπέρ της ΕΕ.

Αλήθεια, πότε πρόλαβαν να οργανώσουν όλη αυτή την εκστρατεία, που ξέσπασε μέσα σε λίγες ώρες από την δολοφονία της Cox; Πότε πρόλαβαν να διεξάγουν έρευνες που παρουσίασαν σχεδόν αμέσως με αντιστροφή του κλίματος υπέρ του "Μένω"; Όλα δείχνουν ότι οι καθοδηγητές της εκστρατείας ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τη δολοφονία πριν καν συμβεί αυτό το ειδεχθές έγκλημα.

Ας δούμε το σκηνικό. Η εκστρατεία υπέρ της ΕΕ πήγαινε down the tubes, όπως θα έλεγαν κι οι Βρετανοί. Κι είναι λογικό. Κανένας από τους υποστηρικτές της παραμονής στο τερατούργημα της ΕΕ δεν έχει να πει τίποτε το θετικό. Κι έτσι ολόκληρη η εκστρατεία του "Μένω" θεμελιώθηκε στον εκφοβισμό του ψηφοφόρου και την κινδυνολογία σε βαθμό γελοιότητας.

Να πώς οι προδότες και οι επίορκοι ετοιμάζουν στρατιωτική επέμβαση στην Ελλάδα.



του Δημήτρη Καζάκη

Το νέο Στρατιωτικό Στρατηγικό Δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων για το στρατό, το ναυτικό και την αεροπορία προβλέπει την πιθανή εφαρμογή "στρατιωτικής ισχύος" και στο πλαίσιο της "επιβολής του νόμου και της ασφάλειας εσωτερικού της χώρας". Με τον τρόπο αυτό το νέο Δόγμα, που ήδη εφαρμόζεται στις ΕΔ, μας γυρίζει πίσω στις μαύρες εποχές όπου ο στρατός μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από την εξουσία για την επιβολή του "νόμου και της τάξης" του καθεστώτος σε βάρος του λαού, των πολιτών και της πατρίδας.

«Οι Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) συνεισφέρουν στο πλαίσιο επιβολής του νόμου και της ασφάλειας εσωτερικού της χώρας συμμορφούμενες με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Μερικές δραστηριότητες αυτού του τομέα, σε ακραίες καταστάσεις, είναι πιθανόν να απαιτήσουν την εφαρμογή Στρατιωτικής Ισχύος. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται επιχειρήσεις για αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών εντός της χώρας, όπως της τρομοκρατίας, της λαθρομετανάστευσης, της ασφάλειας μεγάλων αθλητικών οργανώσεων κλπ...» αναφέρεται στο Στρατιωτικό Στρατηγικό Δόγμα των ΕΔ με τον τίτλο «ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΕΔ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ», όπως αποκαλύπτει η ηλεκτρονική εφημερίδα Δέσμευση στις 12/6
(http://desmevsi.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE…/)

Στο εδάφιο των "απειλών" στην "ασφάλεια του εσωτερικού" το εν λόγω ΣΣΔ αναφέρεται – εκτός όλων των άλλων - στον "πολιτικό τομέα" όπου: «1. Η πολιτική ασφάλεια αφορά στην οργανωτική σταθερότητα των κρατών, των συστημάτων διακυβέρνησης και των ιδεολογιών που τα νομιμοποιούν. 2. Στις πολιτικές απειλές είναι ευάλωτα όλα τα κράτη το καθένα σε διαφορετικό βαθμό. Οι πολιτικές απειλές χαρακτηρίζονται από την ικανότητα να εκδηλωθούν εντός του κράτους ή και εκτός αυτού. Πάντοτε όμως στοχεύουν να πλήξουν την οργανωτική σταθερότητα των κρατών ήτοι την πολιτική ή εθνική ιδεολογία του κράτους και τους θεσμούς που εκπροσωπεί».

Μπροστά στο Συνέδριο του ΕΠΑΜ: Προσκλητήριο στράτευσης στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα



Στις εκδηλώσεις που διοργανώνει το ΕΠΑΜ κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, παρατηρείται συχνά το φαινόμενο, παλιοί συναγωνιστές που είχαν φύγει από τις γραμμές του Μετώπου, να βοηθούν πολύ στη διοργάνωση των εκδηλώσεων και τελικά να επανεντάσσονται εκεί που πάντα ανήκαν, στο ΕΠΑΜ.

Οι όποιες διαφωνίες έχουν υπάρξει στο παρελθόν απέκτησαν δευτερεύουσα σημασία (όπως έπρεπε από την αρχή) και οι όποιες κουβέντες είχαν ειπωθεί σβήστηκαν και ξεχάστηκαν από όλους, μπροστά στην αναγκαιότητα του αγώνα να πάρουμε την Πατρίδα μας και τις ζωές μας πίσω. Και όλοι μας γνωρίζουμε πως μόνο το ΕΠΑΜ κάνει αυτό τον αγώνα, ξεκάθαρα, με προτάγματα, με σχέδιο, χωρίς μεσοβέζικες λύσεις, με αγώνα και επιμονή μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος.

Το ΕΠΑΜ καλεί τους πρώην συναγωνιστές που αισθάνονται Επαμίτες και ξέρουν πως μόνο με την πρόταση του ΕΠΑΜ μπορούμε να ελευθερώσουμε την Ελλάδα και να ζήσουμε αξιοπρεπώς, να βάλουν σε δεύτερη μοίρα αυτά που τους κρατούν εκτός του οργανωμένου αγώνα, να αφήσουν πίσω διενέξεις και εντάσεις και να προσεγγίσουν πάλι το Μέτωπο.

Το ΕΠΑΜ δεν έχει κάνει και ούτε θα κάνει ποτέ αφορισμούς και αποκλεισμούς. Αντίθετα, θα δεχτεί αυτούς τους συναγωνιστές με χαρά. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι χρειάζονται, μέχρι τον τελευταίο. Ο αγώνας είναι μπροστά, είναι μακρύς και δύσκολος, αλλά αν εμείς είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι, τίποτα δεν μπορεί να αποτρέψει την τελική μας νίκη.

Αθήνα 17/6/2016

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ