ΤΟΜΕΑΣ
ΕΠΑΜ
ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το
μεταναστευτικό - προσφυγικό πρόβλημα έχει γίνει το τελευταίο διάστημα το
επίμαχο θέμα της κυβερνητικής αντιπαράθεσης με τις τοπικές κοινωνίες των
ακριτικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και την Τοπική τους Αυτοδιοίκηση. Κύριο
αίτημα των κατοίκων των νησιών Λέσβου, Χίου, Σάμου και Κω είναι η άμεση
αποσυμφόρηση από τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό μεταναστών που συγκεντρώνεται
εκεί. Έντονες είναι οι αντιδράσεις στα σχέδια της κυβέρνησης για δημιουργία
επιπλέον κλειστών κέντρων κράτησης, για την καθυστέρηση των διαδικασιών
ταυτοποίησης εξαιτίας των υποστελεχωμένων υπηρεσιών, τις απάνθρωπες κι
εξαθλιωμένες συνθήκες στις υφιστάμενες δομές που πυροδοτούν την δυσαρέσκεια
θέτοντας σε κίνδυνο την κοινωνική ασφάλεια, την ανεξέλεγκτη δράση των διαφόρων
ΜΚΟ που εμφανώς έχουν υποκαταστήσει το ρόλο του κράτους σε διάφορους τομείς.
Στο πλευρό των κατοίκων είναι και η Εκκλησία. Επίσης, η Τοπική Αυτοδιοίκηση,
στα περισσότερα νησιά, έχει πάρει θέση υπέρ των αιτημάτων της τοπικής
κοινωνίας. Αλλά και η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου υποστηρίζει τα περισσότερα από
τα αιτήματα αυτά.
Απέναντι
τους στέκεται η κυβέρνηση, που δια στόματος Μουζάλα κατηγορεί την τοπική
κοινωνία ότι δεν βοηθάει στην εξομάλυνση της κατάστασης, που επιβάλει -ακόμη
και χωρίς τη συναίνεση της Δημοτικής Αρχής- τη δημιουργία κλειστών κέντρων
κράτησης, που ομολογεί ότι δεν μπορούν ν’ απομακρυνθούν μαζικά από τα νησιά οι
μετανάστες, γιατί δεν το επιτρέπει η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας κι ότι η αθέτησή
της από ελληνικής πλευράς επιτρέπει στην Τουρκία του Ερντογάν να
πραγματοποιήσει την απειλή της για αποστολή 3 εκατομμυρίων.
Η κυβέρνηση
λοιπόν ομολογεί ότι υποτασσόμενη στις επιταγές της ΕΕ είναι ανοχύρωτη
στους εκβιασμούς της Τουρκίας. Εκβιασμοί
που καταδεικνύουν ότι η Τουρκία δεν έχει πρόβλημα να χρησιμοποιήσει τους
ομήρους των δουλεμπορικών δικτύων ως όπλο της αναθεωρητικής, επεκτατικής
πολιτικής της. Εξάλλου, τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα αυτή δεν έχουν
καμία σημασία, όπως επανειλημμένως έχει αποδείξει στη Διεθνή κοινότητα:
διώκοντας και συλλαμβάνοντας πολίτες για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις,
περιορίζοντας την ελευθερία τύπου, θυσιάζοντας παιδιά στο δουλεμπορικό δίκτυο
των ανθρώπινων οργάνων, βομβαρδίζοντας περιοχές της επικράτειας της, επιχειρώντας
πολεμικά σε γείτονες χώρες, ελέγχοντας τις προσφυγικές ροές προς το Αιγαίο.
Ο ενδοτισμός
της κυβέρνησης και η πολιτική συνόρων ανοιχτών στις εισροές και κλειστών στις
εκροές έχουν ως αποτέλεσμα: