Δεν απολέσαμε μόνο τα Ιμια, αλλά και την ασφάλεια-κυριαρχία σε 13 περίπου νησιωτικά συμπλέγματα

του Γιώργου Γιαγκίδη

Τα Ίμια (ή νήσοι Καρντάκ κατά την Τουρκία), από τις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας θεωρούνται τουρκική περιοχή, καθώς η Τουρκία έθεσε έμπρακτα την επικυριαρχία της με τις ναυτικές δυνάμεις της, με την παράλληλη ανερυθρίαστη φυγή των ελληνικών σκαφών.

Η εξέλιξη είναι πολλάκις χειρότερη από εκείνη του 1996 που βάφτηκε με αίμα. Γιατί τότε τα Ιμια & 3.000 βραχονησίδες ουσιαστικά γκριζαρίστηκαν, ενώ σήμερα έγιναν κόκκινα, στα τουρκικά χρώματα, με καμία επίσημη ανακοίνωση από τις ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις, καθώς μάλλον περιμένουν τη γραμμή από την κυβέρνηση και η τελευταία από το ΝΑΤΟ, έχοντας απολέσει πλήρως το ανεξάρτητο της δράσης τους σε τέτοιες περιπτώσεις.

Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα της επέκτασης της υφαλοκρηπίδας της στα 12 ναυτικά μίλια, κάτι νόμιμο που η Τουρκία χαρακτηρίζει Casus Belli.

Κάποιοι εδώ θέτουν το ερώτημα: Τι ζητάτε να γίνει δηλαδή, πόλεμος;

Όχι φυσικά, αλλά οι ναυτικές δυνάμεις όφειλαν το αυτονόητο και αναγκαίο, την παραμονή τους εκεί με «παράσταση σημαίας». Μια χώρα που διεκδικεί αυτά που της ανήκουν δεν έχει να φοβάται πως θα χάσει, ενώ όταν είναι υποδουλωμένη και υποτακτική (βλέπε Ελλάδα σήμερα), χάνει τα πάντα. Με τέτοιους είδους πολιτικές που ακολουθούνται από την ελληνική πλευρά, ναι, δεν μπορούμε ν’ αποφύγουμε τον πόλεμο!

Η ώριμη πολιτική σκέψη είναι στους κατοίκους των νησιών, βάσει της συνημμένης φωτογραφίας: H υποτιθέμενη λίστα EGAYDAAK παρουσιάζεται ως ο χάρτης εξωτερικών διεκδικήσεων της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας.

Το αν όντως αυτή η λίστα υπάρχει ή αποκλήθηκε έτσι, μικρή σημασία έχει, καθώς με όλη την επισημότητα η Τουρκία εκφράζεται θετικά για την κυριότητα της σε αυτές τις περιοχές. Και καθώς ζούμε μια εποχή πρωτόγνωρου εδαφικού και ιστορικού αναθεωρητισμού, όπως φαίνεται με την μετα-ανάλυση στις Συνθήκες Βουκουρεστίου και Λοζάννη, συνολικά σε βάρος της χώρας μας.

Οι κάτοικοι των νησιών λοιπόν, πλέον φυλάττουν κυριολεκτικά τις σύγχρονες Θερμοπύλες, απέναντι σε έναν νέο Αττίλα που δείχνει να απλώνει την επιβουλή του στα νησιωτικά συμπλέγματα της φωτογραφίας.

Γι’ αυτό δεν χάθηκαν και ο υποπλοίαρχος Χ. Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Π. Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έ. Γιαλοψός το 1996;

Ρόδος, Κως και άλλα νησιά ζουν κάτω από κόκκινα φώτα υψηλού κινδύνου.

Εδώ είναι το βασικό συμπέρασμα που πρέπει να αδράξουμε:

Δεν αποτελεί ο Νεο-Οθωμανισμός το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα, αλλά ο Δυτικός Χαλκάς που της έχει περαστεί βιαιότερα από ποτέ με τον ερχομό του 2010 και της εποπτείας.

Γρήγορα αυτή η εποπτεία έγινε δυτική κατοχή και έτσι η Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα καταρρέει εκκωφαντικά, ενώ αν αναρωτιέστε γιατί μας καθαιμάσσουν τόσο, αυτό οφείλεται στο ότι με την απόλυτη πενία και απαξίωση της χώρας και του λαού μας, οι συνθήκες θα είναι ευνοϊκότερες για τον έλεγχο της περιοχής.

Και ποιος ο επιθυμητός στόχος;

H βαλκανοποίηση της περιοχής ή αλλιώς η ομοσπονδιοποίηση της χώρας, δηλαδή στην ουσία ο τεμαχισμός της, έτσι ώστε ο έλεγχος της μοναδικής στρατηγικής της αξίας να είναι βελούδινος.

Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε είναι φανερό πως έχουν αφήσει γυμνό τον υποτιθέμενο μεγάλο ασθενή, την Ελλάδα.

Πόσο κρότο να κάνουν λοιπόν τα έωλα επιχειρήματα και οι «φοβίες» ότι δήθεν δεν μπορεί να σταθεί η Ελλάδα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω του τουρκικού κινδύνου;

Ηδη είναι η 3η φορά που βιώνουμε επίθεση, όταν η 1η ειδικά κόστισε ολόκληρη την Κύπρο το 1974.

Μη φοβάστε λοιπόν, γιατί ήδη συμβαίνει!

Τι να κάνουμε;

Αν νοιάζεται λοιπόν κανείς για την κάθε Μακεδονία, το Αιγαίο, τη Θράκη, την Κύπρο ή ολόκληρη την Ελλάδα που χάνεται μέρα με την μέρα, η λύση είναι μονόδρομος: Ρήξη, αγώνας, ανατροπή.

Κάτω από καθεστώς ξενικής ευρωπαϊκής κατοχής δεν πρόκειται ποτέ να ζήσουμε σε μια ελεύθερη πατρίδα.

Ανατροπή μνημονίων, αποχώρηση από την Ε.Ε, διαγραφή - μη αναγνώριση χρέους, δικαιοσύνη, νέο σύνταγμα, μεταπολίτευση και εθνικό νόμισμα: Ο δρόμος προς την ελευθερία.

Χτυπάμε την καμπάνα και πάλι.

Τώρα προλαβαίνουμε, αλλά αύριο θα έχουμε μια Ελλάδα το πιθανότερο εδαφικά ακρωτηριασμένη.

«Μ’ αν πρέπει τώρα να πεθάνουμε, το ξέρεις,
Πρέπει γιατί αύριο δε θα ’μαστε πια νέοι».

Μ. Αναγνωστάκης, Τώρα, Εποχές ΙΙΙ, 1951.

Το 2018 άνοιξε με Τσαμουριά, Μακεδονικό, Novartis και τώρα τα Ιμια και το φόβο της νέας εισβολής.

Την εγκληματική υποτακτικότητα των Ελλήνων πολιτικών την υπερκερνά ο πατριωτισμός των Ελλήνων.

 Προς επιβεβαίωση, βλέπε:

Μετά τις νήσους Καρντάκ, πώς θα ονομάζεται το Αιγαίο υπό την τουρκική επικυριαρχία;

Χτυπάω καμπάνα!!!

Ο Γιώργος Γιαγκίδης είναι BSc διατροφολόγος & οργανωτικός συντονιστής Ε.ΠΑ.Μ Αν. Θεσσαλονίκης.

---